Osiedle tworzy pięć sześcio- i siedmio-kondygnacyjnych [4] budynków: etapy A, B i C w północnej części (przy ul. Św. Wincentego #110, #112, #114, tutaj znajdują się charakterystyczne centralne fragmenty o wygiętych w łuk dachach, mające siedem kondygnacji) oraz etapy D i E w południowej części (przy ul. Zielone Zacisze #1 i #3) [2]. Nazwa ulicy, powstałej w 2007 roku, pochodzi od wybudowanego osiedla [3]. Przez osiedle przebiega również ul. Na Grobli. Osiedle, mimo nazwy, znajduje się na Bródnie, a nie na Zaciszu [2].

Projekt architektoniczny powstał w pracowni Turret Polska (projekt Marii Janusz-Myszkiewicz i Sławomira Grygorczuka [7]). Powierzchnia użytkowa osiedla wyniosła 135000 m2 [5]. Było ono unikalnym w Polsce założeniem o charakterze kondominium, samowystarczalnego miasta w mieście. Inwestycja realizowana była pod hasłem „Więcej niż mieszkania”. Osiedle powstało jako zamknięte. Miało zaspokoić potrzeby związane z bezpieczeństwem, wypoczynkiem, sportem oraz relacjami społecznymi. Do dyspozycji mieszkańców udostępniono kort tenisowy, boisko do koszykówki i wielofunkcyjne place zabaw [9].

W 1945 roku były tu jedynie pola uprawne.

Osiedle powstało na gruntach dawnego PGR Bródno [8]. W 1987 roku na większości terenu stały szklarnie i baraki PGR Bródno. W północno-wschodniej części stał jeden dom mieszkalny. Cztery podłużne budynki po PGR Bródno usunięto dopiero po 2001 roku, w momencie rozpoczęcia budowy etapów B i C.

W latach 2002- (2000- [7]) -2005 zostały zbudowane trzy pierwsze etapy osiedla (A ,B, C). Ich sukces skłonił inwestora do budowy kolejnych dwóch etapów (D, E), których ukończenie nastąpiło w pierwszym kwartale 2007 roku. Łącznie na Zielonym Zaciszu mieszka ponad 1500 rodzin [9]. Sprzedaż mieszkań w etapach D i E (zlokalizowanych w południowej części) odbywała się w 2005 i 2006 roku. Niska cena spowodowała, iż budynki w dużej części zasiedliły osoby przyjezdne [1].

W grudniu 2012 roku mieszkańcy doczekali się przystanku autobusowego obok osiedla [6].