Kościół Najświętszej Maryi Panny Matki Pięknej Miłości (ul. Myśliborska #100) [3]. Tytuł Matki Bożej Pięknej Miłości nawiązuje do Madonny z Różą z ołtarza głównego kolegiaty w Bydgoszczy [4].
Parafia NMP Matki Pięknej Miłości [11] w Tarchominie - Porajach liczy ok. 19 tys. wiernych [2]. Organizatorem parafii i budowniczym plebanii w latach 1982-1987 był ks. Marian Paź. Kolejni proboszczowie to ks. Kazimierz Jacek Bazarnik (1987-1992), budowniczy kościoła ks. prał. Tadeusz Olaczek (1992-2010), usunięty w sprawie o pedofilię ks. Grzegorz Kocięcki (2010-2013), ks. Przemysław Ludwiczak (2013-2014), ks. Piotr Jędrzejewski (2014-2021), ks. Krzysztof Krupa (2021-) [3]. Wielu kapłanów to koledzy kursowi ks. Jerzego Popiełuszki [1].
W domu parafialnym działa od 1997 roku [7] Parafialny Zespół Caritas. W 2010 roku oficjalnie został wpisany na listę Parafialnych Zespołów Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej [11]
Świątynia ma nieregularny kształt bryły. Do wejścia prowadzą z dwóch stron szerokie schody, mające rzut trapezu. Od zachodu ze świątynią sąsiaduje zamknięty dziedziniec otoczony arkadowym murem, wyniesiony na tarasie o wysokości jednej kondygnacji, częściowo zawierającym elementy fortyfikacyjne. Przy samej świątyni jest niewielka dobudówka z wejściem. Jest tam też zadaszone miejsce na ołtarz polowy.
Wysunięty front jest otynkowany na biało (w przeciwieństwie do ceglanego charakteru reszty elewacji). W jego centralnej części znajduje się okno z okulusem otoczone ceglaną kompozycją: odchodzi od niego w dół żebrowe rusztowanie przesłaniające wąskie okna. Położone poniżej wejście główne jest głęboko cofnięte i poprzedzone parą filarów. Z prawej strony znajduje się dzwonnica przylegająca ukośnie na rzucie rombu (w 2022 roku w prasie informowano o protestach mieszkańców, których od świtu budziły dzwony [9]). Na ścianach dzwonnicy znajdują się wąskie okna, otoczone ceglaną okładziną.
Od wschodu ze świątynią połączony jest parterowy budynek domu parafialnego, z podcieniami od strony kościoła i połączony z nim przejściem arkadowym, mieszczący m.in. kaplicę parafii greckokatolickiej.
Wnętrze
Świątynia jest trójnawowa. Na sklepieniu widocznym od wewnątrz podkreślone są drewniane krokwie dachowe, które opadają od kalenicy, poprzez filary nawy głównej aż do zewnętrznych ścian naw bocznych. Okna nawy głównej (zgrupowane po cztery) mają pełną wysokość od zachodu oraz połowę wysokości od wschodu. Wsparte są na prostokątnych kolumnach połączonych kolebkowymi łukami. Nietypowe jest umieszczenie żyrandoli, na dźwigarach zamocowanych na kolumnach bocznych.
W prezbiterium w części centralnej znajduje się krzyż, przesłaniający pustą niszę. Pod nim umieszczono tabernakulum, a po obu stronach figury (św. Jana i Maryi [10]). Od tabernakulum w stronę krzyża unoszą się złote języki ognia. Cała scena umieszczona jest na kamiennym postumencie, symbolizującym zapewne Golgotę, kontynuowanym horyzontalnie przez kamienną okładzinę wzdłuż ścian prezbiterium.
Na lewej ścianie zamykającej nawę główną został umieszczony krucyfiks. Pochodzi z pierwszego, drewnianego kościoła. Umieszczony był w prezbiterium nad mensą ołtarzową oraz tryptykiem Najświętszej Maryi Panny Matki Pięknej Miłości. Kronika parafialna wspomina go już 24 grudnia 1986 roku, kiedy miał zostać poświęcony przez kard. Józefa Glempa (jednak z tyłu rzeźby Chrystusa umieszczona została data 1988). Krzyż nawiązuje do średniowiecznych krzyży ikonowych popularnych w XIII i XIV wieku na ziemiach włoskich, w których inspiracją mogły być ikony włoskiego artysty Cimabue. Krzyż wykonany jest z drewna, sklejki oraz płyty meblowej z metalową aureolą nad głową Chrystusa. Boczne tła krucyfiksu są podrzeźbiane w pnące się liście winogron, symbolizujące mękę Chrystusa oraz wino przeistoczone w Eucharystii. Ramiona zakończone są obrazami z wizerunkiem Maryi po lewej stronie i św. Jana Apostoła po prawej. Święci opierają głowy na dłoniach, ze smutkiem spoglądając na Chrystusa. Maryja została namalowana w niebieskiej szacie, z czerwoną chustą, którą przyciska do twarzy. Św. Jan Apostoł, ukazany został jako młodzieniec w zielonej szacie i czerwonym płaszczu. Sam krzyż, pomalowany na czarno, zakończony jest u dołu prostokątnym rozszerzeniem a u góry czerwoną tabliczką z napisem: HIC · NAZARENUS · REX · IUDEORUM [6].
Postać Chrystusa na krzyżu w dużej koronie cierniowej jest surowa, pełnoplastyczna, wykonana w drewnie lipowym, prawdopodobnie wzorowana na późnogotyckich rzeźbach. Za głową widoczna jest aureola wycięta z blachy miedzianej, pozłacanej w kształcie słońca z promieniami. Rzeźbę cechuje dosyć toporny sposób ciosania drewna. Chrystus ma wygięte chude ramiona, silnie wyłamujące się stawy barkowe oraz głęboko wyrzeźbione żebra, widoczne na wypukłej klatce piersiowej. Z boku wypływa krew. Nogi i dłonie przybite są długimi, prostymi gwoździami. Polichromia rzeźby wykonana została farbami wodnymi o stonowanej kolorystyce i prostym modelunku, cienie wykonano tzw. suchym pędzlem. Karnacja ma odcień sinoróżowożółty, na twarzy dosyć schematycznie zaznaczono rysy: oczy, usta i brwi, włosy pomalowano na brązowo. Chrystusa ukazano modlącego się w momencie agonii, z oczami na wpół otwartymi [6].
Na prawej ścianie zamykającej nawę główną, obok prezbiterium, został umieszczony tryptyk maryjny. To dwuskrzydłowy ołtarz Najświętszej Maryi Panny Matki Pięknej Miłości, który został stworzony w 1985 roku przez malarza prof. Stanisława Bąkowskiego. Przypomina tablicowe malarstwo gotyckie z ruchomymi skrzydłami, obustronnie złoconymi. W polu głównym przedstawiona jest postać Najświętszej Maryi Panny Matki Pięknej Miłości. Matka Boża ma symbolicznie dwie metalowe korony, obsadzone szlachetnymi kamieniami. Postacie ukazane są w sposób wyidealizowany, twarze mają podobne rysy z łagodnym uśmiechem. Jezus unosi prawą rękę w geście błogosławieństwa, lewą wskazuje na Madonnę. Tło obrazu jest płaskie, w całości pokryte złotem, symbolizującym nadprzyrodzoność. Od stojącej na półksiężycu postaci Maryi odchodzą we wszystkich kierunkach złociste, ostro zakończone promienie. Jej postać ukazana jest w charakterystycznym kontrapoście, fałdy szat miękko układają się i spływają wzdłuż ciała, typowo dla tzw. stylu łamanego z XV wieku. Maryja ma charakterystyczny błękitny płaszcz ozdobiony złotymi liliami andegaweńskimi, symbolizującymi Królową Niebios. W lewym ręku trzyma różę. Lilie nawiązują także do św. Jadwigi. U stóp umieszczona jest wstęga ze słowami Jam Matka Pięknej Miłości (Syr 24,18) [4].
Po lewej stronie tryptyku znajduje się postać św. Jacka Odrowąża, ukazanego z figurką Matki Boskiej w jednym ręku i monstrancją w drugim. Po prawej stronie widoczna jest św. Jadwiga Śląska, przedstawiona z makietą kościoła w rękach [4].
Po zamknięciu skrzydeł tryptyku widocznych jest pięć scen z życia Jezusa Chrystusa: Zwiastowanie, Ofiarowanie Chrystusa w Świątyni, Ucieczka do Egiptu, Chrzest oraz Chrystus niosący Krzyż. Wszystkie sceny namalowane zostały farbami olejnymi na złoconych tłach płatkami metalu w dwóch odcieniach, cieplejszym i chłodniejszym. Podobrazie wykonano z różnego rodzaju drewna klejonego [4].
Ławki, konfesjonały i drzwi ufundowali kolejarze. Są w nim też rzeźby Marka Posiada [7]. W lewej nawie znajduje się na przestrzelonej ścianie ołtarz boczny z wizerunkiem Maryi. Obok ustawiona została chrzcielnica.
Z lewej nawy prowadzi też wejście do Kaplicy św. Michała Archanioła. Została ona poświęcona 22 czerwca 2017 roku. W niszy na postumencie znajduje się rzeźba Michała Archanioła, a na cokole umieszczono tekst modlitwy „Święty Michale Archaniele…” [19].
W lewej (zachodniej) nawie bocznej znajdują się cztery okna z witrażami. Witraże są autorstwa inż. Żołądkiewicza, wykonane w Olsztynie przez pracownię Jacka Grodzińskiego [7]. Są wpasowane w ościeżnice, których kształt przypomina otwartą księgę. Znajdują się w nich kolejno: na pierwszym witrażu centralnie herb Białołęki wpisany w zarys gorejącego serca, a pod spodem podpis „Matce Pięknej Miłości. Gmina Białołęka”. Drugi witraż przedstawia ducha świętego na tle nieba, nad niewielką osadą i flagą Polski układającą się we wstęgę, z napisem „Niech stąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi”. Trzeci witraż pokazuje Maryję, która w obecności Jezusa przekazuje koronę św. Stefanowi, pierwszemu królowi Węgier. Na witrażu umieszczono także piastowski herb Orła Białego i herb Węgier, a także flagi obu krajów. Na czwartym witrażu znajduje się postać Jana Pawła II na tle Watykanu i Jasnej Góry. Po obu stronach wypisano daty pielgrzymek do Polski. Pod postacią znajduje się napis „Jan Paweł II Papież Polak”.
Po wschodniej stronie dach opada aż do ziemi z wyjątkiem trzech okien w lukarnach oraz wcięcia w bryle budynku obok połączenia świątyni z plebanią. Pod spadzistym dachem, wzdłuż prawej nawy bocznej, znajduje się Kaplica Adoracji (wcześniej w ołtarzu znajdował się tryptyk maryjny). W kaplicy znajduje się tabernakulum, nad którym w niszy umieszczono najświętszy sakrament. W niszy umieszczono też twarz Jezusa Miłosiernego w formie ikony (autorką wizerunku oraz kapliczki św. Michała Archanioła w lewej nawie świątyni jest Marta Gościcka [10]). Kompozycja znajduje się w kamiennej bryle, za który namalowane są cztery unoszące się anioły. Z lewej strony na ścianie zawieszono trzy kaganki. W oknach umieszczone są prostokątne witraże. Do kaplicy adoracji prowadzi od zewnątrz osobne wejście, umieszczone w wieży.
Całą przestrzeń balkonu, aż do dachu, zajmują organy. Ich kształt został dopasowany do bryły świątyni. W centralnej części za organami znajduje się okulus z witrażem o kształcie krzyża. Organy zostały wybudowane w 2009 roku przez Dariusza Zycha. Stół gry jest wbudowany w cokół szafy organowej (grający siedzi tyłem do prezbiterium) i zamykaną parą dwuskrzydłowych drzwiczek. Skala manuałów to C-a3, a skala pedału C-f1. Traktura gry i rejestrów jest mechaniczna. Organy mają26 głosów: Manuał I (Bourdon 16, Montre 8, Flûte Cheminee 8, Salicional 8, Prestant 4, Flûte 4, Doublette 2, Cornet III, Fourniture 4x, Trompette 8) Manuał II (Flûte Harmonique 8, Voix Celeste 8, Viole de Gambe 8, Viole de Gambe 8, Principal 4, Nasarde 2 2/3, Octavin 2, Terce 1 3/5, Plein Jeu 4x, Hautbois 8) Pedał (Contrebasse 16, Soubasse 16, Montre 8, Bourdon 8, Octave 4, Basson 16). Pomoce to Tremolo manuału II. Połączenia: I-P, II-P, II-I [14].
Podobno w świątyni jest świetna akustyka, lepsza niż w niejednej sali koncertowej. Koncertowali tu m.in. Penderecki (w latach 1997 i 2001) [1], Śląsk czy Sinfonia Varsovia [7].
