Jezioro Lisowskie to starorzecze (a właściwie część dwunastokilometrowego ciągu starorzecza, od jezior Bielawskich do Jeziora Wilanowskiego) o powierzchni 6.05 ha. Położone jest na tarasie nadzalewowym i zasilane wodami podziemnymi. Leży w zlewni rzeki Wilanówki i ma połączenie przepustem z Jeziorem Pod Morgami, w kierunku którego odpływają wody. Średnia głębokość to 2-3 metry, brzegi są wyniesione około 1.5-2 m [1].
Północna część jest porośnięta roślinnością, otoczona trzcinami i drzewami. W południowej części są większe partie wody pozbawione roślinności [4]. Na zachodnim brzegu znajduje się ścieżka oraz punkt piknikowy [6]. Zbiornik leży na terenie Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu utworzonego 29 sierpnia 1997 roku. Znajduje się też w Korytarzu Wilanowskim, napowietrzającym Warszawę [1].
W 2004 roku występowały tu takie gatunki ptaków jak perkoz dwuczuby, bączek, podgorzałka, czernica, błotniak stawowy, bocian biały, wodnik, orzełek włochaty, czajka, górniczek, gąsiorek, srokosz, kaczka krzyżówka, rybitwa czarna, brzęczka i trzciniak [1]. Jezioro zostało zarybione i spotyka się tu przede wszystkim karpie, amury, karasie (osiągające 1 kg), leszcze (osiągające 3 kg), płocie, wzdręgi i szczupaki. Prawdziwą zmorą są sumiki karłowate [4].
Nazwa jeziora pochodzi zapewne od wsi Lisy, na której terenie się znajdowało [5].