Kompleks sportowy Gwardii Warszawa przy ul. Racławickiej #132 tworzy kilka obiektów. W północnej części działki znajdowały się dwa boiska treningowe, w centrum boisko do piłki nożnej wraz z trybunami, torem żużlowym oraz wieżą sędziowską, a na zachód od niej pawilon do treningów judo oraz najwcześniej zamknięty kompleks basenowy. Na południu znajdowały się korty tenisowe otoczone zabudowaniami.

Pływalnia została oddana do użytku w 1972 roku. Miała wysoką wieżę z trampoliną. Cieszyła się dużym powodzeniem [30]. Basen, choć należący do milicyjnego klubu, otwarty był dla wszystkich. Kąpały się tu dzieci z całego Mokotowa, a skoki do wody trenowała kadra Polski (znajduje się tu jedna z dwóch istniejących w PRL-u w Warszawie wież do skoków do wody) [23]. Została zamknięta w 1985 roku [30]. Basen niszczeje od lat 90-tych XX wieku [23]. Dziś na wieżę ciężko wejść, bo odpiłowano drabinkę. Pod nią wciąż jest wypełniony wodą głęboki na kilka metrów basen. Pod warstwą mchów i krzaków można dostrzec trybuny i duży basen pływacki, wszystko wyłożone niebieskimi kafelkami. Budynek zaplecza basenu, a następnie budynek hotelowy był wynajmowany w latach 1992-2016 przez LuxMed [23].

Stadion miał 9000 miejsc, w tym 210 siedzących i podobną liczbę zadaszonych (224 [22]) [10] na niewielkiej trybunie na środku głównej (zachodniej) strony. Był wyposażony w drewniane ławki, później w części zamontowano niebieskie siedzenia [16]. Nie był oświetlony [10]. Powierzchnię boiska tworzyła naturalna trawa [16]. Mieścił ok. 10 tys. widzów [20].

Tor żużlowy miał długość 383 metrów z powierzchnią granitową. Rekord toru został ustanowiony 4 czerwca 1994 roku przez Henrika Gustafssona. 20 lipca 2003 roku rozegrano tu ostatnie zawody i od tego czasu obiekt ulega systematycznej degradacji. Metalowe elementy ulegają korozji, system amortyzujący bandy przestaje działać, instalacja elektryczna uległa zniszczeniu. Chuligani dewastują wieżyczkę sędziowską i inne elementy wyposażenia toru. Na potrzeby kolejnych koncertów usuwano bandy oraz metalową siatkę okalającą tor [20].

Pawilon do treningów judo to stara NRD-owska hala magazynowa przystosowana przed laty do sportu. Wewnątrz czas się zatrzymał w latach 60-tych XX wieku [12].

Przy głównej bramie na południu znajdowały się kasy, a nad nią znajdował się napis „Stadion WKS Gwardia” [12]. Dalej znajdowały się hale sportowe klubu.

Klub Sportowy Gwardia Warszawa

Gwardia nazywana była przed laty trzecią siłą stolicy. Sportowo prześcignęła dołowaną finansowo Polonię, nigdy jednak nie miała tylu kibiców. Sześciokrotnie gwardziści kończyli rozgrywki ekstraklasy wyprzedzając w tabeli Legię. [13]. Do osiągnięć można zaliczyć 15 medali olimpijskich, w tym sześć złotych [11]. Ponad 60 medali Mistrzostw Świata i Europy, ponad 1000 medali Mistrzostw Polski we wszystkich kategoriach wiekowych, ponad 40 tytułów Drużynowego Mistrza Polski, Puchar Polski w piłce nożnej [28]. Od momentu powstania do 2008 roku Gwardia zawsze miała swojego reprezentanta na Letnich Igrzyskach Olimpijskich. W klubie trenowali bokserzy Jerzy Kulej, Jerzy Rybicki [11] i bracia Skrzeczowie [12], kulomiot Władysław Komar [11], kolarz Stanisław Królak, lekkoatletka Grażyna Rabsztyn (trzy rekordy świata w biegu przez płotki) [29], piłkarze, którzy zdobyli złoty medal igrzysk w Monachium [13]: Ryszard Szymczak [11] i Jerzy Kraska [28]. Debiutowali tu Dariusz Dziekanowski, Roman Kosecki i inni wybitni piłkarze [12]. Do najmocniejszych graczy 1974 roku zaliczał się Władysław Żmuda [31].

Klub powstał w 1948 roku na bazie Milicyjnego Klubu Sportowego Grochów (działającego od 1944 roku [18]). Ówczesny trzon klubu stanowili bokserzy oraz piłkarze. W latach 1949-1953 w klubie działającym pod nazwą Zarząd Stołeczny Zrzeszenia Sportowego "Gwardia" powołano do życia takie sekcje sportowe jak: kolarstwo, strzelectwo, piłka siatkowa, zapasy, szermierka, łyżwiarstwo szybkie i figurowe, gimnastyka, wioślarstwo, koszykówka, tenis ziemny i stołowy, pływanie, żeglarstwo, sporty motorowe [28]. Gwardia była złotym medalistą drużynowych mistrzostw Polski w łyżwiarstwie szybkim z 1954 [18].

Gwardię swym patronatem objęła milicja, co w tamtym czasie pomagało, ale również zaważyło na jej przyszłym wizerunku. Drużyna ze stolicy szybko awansowała [13] do I ligi w 1952 roku. Trenerem drużyny był Kazimierz Sowiński [31]. Już w 1953 roku znalazła się w gronie najlepszych. Lata pięćdziesiąte dały Puchar Polski (1954) oraz wicemistrzostwo (1957) i trzecie miejsce w lidze (1959) [13]. Znajdowała się w ekstraklasie w latach 1953-1960 [31]. Gwardia to pierwszy polski klub piłkarski, który grał w europejskich pucharach (w Pucharze Mistrzów 1955/1956). Ekipa ze stolicy została zgłoszona do UEFA i znalazła się wśród szesnastu drużyn-pionierów europejskich rozgrywek klubowych [13]. Bojowa i ambitna gra w latach 50-tych XX wieku zyskała Gwardii miano warszawskich harpagonów [31].

W 1957 roku towarzyski mecz Gwardii z Polonią był pierwszym meczem transmitowanym przez polską telewizję, a spotkanie z Górnikiem Radlin pierwszym meczem ligowym pokazywanym na ekranach telewizorów [13].

W 1960 roku klub spadł do II ligi, a w kolejnych latach balansował pomiędzy I a II ligą [31]. Lepsze czasy nadeszły dopiero pod koniec lat 60-tych XX wieku. Zaowocowały one trzecim miejscem w ekstraklasie (1973) i finałem Pucharu Polski (1974) [13] oraz wicemistrzostwem Polski juniorów w 1960 i 1978 roku [10]. Na mistrzostwach świata w 1974 roku zespół zajął III miejsce [31].

W 1975 roku Gwardia wyleciała z ekstraklasy. Ostatni udany okres to początek lat 80-tych XX wieku. W 1983 roku Gwardia spadła z ekstraklasy i nigdy już do niej nie wróciła. W 1992 roku Gwardia po raz ostatni grała w drugiej lidze, w 2005 pożegnała się z trzecią [13].

Klub żużlowy WKM Warszawa przy Gwardii Warszawa istniał w latach 2000-2003 roku. W 2002 roku zajął drugie miejsce w II lidze i awansował do I ligi. Na początku 2007 roku powstało Warszawskie Towarzystwo Speedwaya, które starało się przywrócić i odbudować drużynę żużlową [19].

W Gwardii w 2013 roku działało pięć sekcji: piłki nożnej, boksu, judo, zapasów, lekkoatletyki i strzelectwa w których trenowało około 520 zawodników [11]. Wśród judoków Arleta Podolak została w 2013 roku najlepszą na świecie juniorką w swojej kategorii, lecz z powodów braku ciepłej wody w Sali musiała ćwiczyć w skarpetkach i rękawiczkach [12].

Siedziba LuxMed

W 1992 roku na rynku pojawiła się marka LUX MED. Rok później przy ul. Racławickiej 123B (w budynku zaplecza basenu [23]) została otworzona pierwsza placówka medyczna (nie licząc Centrum Medycznego LIM) [26]. Działały tu poradnie następujących specjalności: ortopeda, laryngolog, dermatolog, ginekolog, kardiolog, endokrynolog, onkolog, neurolog, nefrolog, hepatolog, hematolog, specjalista medycyny pracy, diabetolog, chirurg naczyniowy, pediatra, specjalista od chorób zakaźnych i tropikalnych. Można było wykonać badania laboratoryjne, tomografię komputerowy, rezonans magnetyczny, RTG cyfrowy, pantomogramy, USG i USG metodą Dopplera, EKG wysiłkowe, holtery, badania endoskopowe (w tym kolonoskopię i gastroskopię), badanie pola widzenia, alergologię, spirometrię. Dyżurowały karetki, w tym karetka reanimacyjna [25]. 12 września 2016 roku placówka została przeniesiona do nowej siedziby przy ul. 1 Sierpnia 8 [27].

W okresie międzywojennym był to południowy fragment lotniska na Polu Mokotowskim. Jeszcze w 1945 roku stały w tym miejscu samoloty.

W 1955 (1967 [13]) roku teren przy ulicy Racławickiej dostał w dzierżawę klub milicyjny Gwardia. Właścicielem pozostawał Skarb Państwa [11].

W 1971 roku zapadła decyzja o oddaniu nieruchomości w zarząd Ministerstwu Spraw Wewnętrznych [12], które sprawowało opiekę nad klubem [12]. Wówczas klub nie musiał martwić się o finanse [30].

Oprócz rozgrywek piłkarskich stadion stał się miejscem wieku innych imprez sportowych i koncertów. W lipcu 1989 roku odbyły się tu IX międzynarodowe zawody straży pożarnej [16], a w 1993 roku festyn Policja Dzieciom, podczas którego odbyły się wyścigi żużlowe [34]. W 1996 roku odbył się tu finał Indywidualnych Mistrzostw Polski w Żużlu [36]. Występowali tu: Aerosmith i Extreme (w 1994 roku [4]), Sting (w 1996 roku [5]), Tina Turner (w 1996 roku [8]), Metallica (w 1999 roku [3]), Pink Floyd (w 2002 roku [9]), Carlos Santana (w 2008 roku [2]), Iron Maiden (w 2008 roku [7]), Andrea Bocelli (w 2009 roku [1]).

W listopadzie 2007 roku nastąpiło przekazanie terenu z trwałego zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych w trwały zarząd Komendy Głównej Policji [12].

W lutym 2009 roku wpisano funkcję sportowo-rekreacyjną obszaru do projektu Miejscowego Planu Zagospodarowanie Przestrzennego, a w październiku 2013 roku Komendant Główny Policji przedstawił projekt budowy nowoczesnego ośrodka szkoleniowo-treningowego [14].

5 czerwca 2010 roku odbył się piknik sportowy. Trening żużlowy, otwarty dla kibiców, oglądało prawie 1 tys. widzów. Zawodnicy wyrażali pozytywne opinie o stanie nawierzchni [14]. Zrealizowano wówczas również pierwszy w historii slam poetycki na stadionie piłkarskim. Dzięki pomysłowi kilku dziennikarzy sportowych tego dnia piłkarze Gwardii zostali potraktowani jak światowe gwiazdy. Na mecz przyjechali ekskluzywnym autokarem, ubrani w najnowsze modele strojów piłkarskich, stacje telewizyjne transmitowały, a profesjonalni komentatorzy relacjonowali całe widowisko [21].

Negocjacje między klubem i Komendą Główną Policji utkwiły w martwym punkcie. Propozycja dzierżawy terenu przez klub Gwardii, w miesięcznej kwocie 268 tys. złotych, była niemożliwa do uzyskania. Dodając do tego rachunki kwota przekraczała roczny budżet klubu [11]. Komenda Główna Policji odmówiła też zarządowi Warszawskiego Towarzystwa Speedwaya dzierżawy części nieruchomości z torem żużlowym [14].

W styczniu 2012 roku Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego zamknął pierwszy z klubowych budynków, w czerwcu 2013 roku rzutnię lekkoatletyczną oraz wszystkie boiska. Budynek do treningów, znajdujący się za przychodnią, zamknięto we wrześniu 2013 roku [11]. Według opinii nadzoru budowlanego konieczny był remont elewacji, wymiana wentylacji, rur i elektryki. Nakazano remont zrujnowanych trybun stadionu i skoczni w dal, a także usunięcie przenośnych bramek bez kotwień [29]. Ostatni obiekt klubu Gwardii, pawilon judo, zamknięto w marcu 2015 roku [15]. Od tego czasu kompleks stoi całkowicie zdegradowany [35]. Stadion przestał pełnić funkcje sportowe, zaczęli pojawiać się bezdomni [13].

W lipcu 2016 roku Komendant Główna Policji poinformowała, że plany budowy ośrodka sportowo-rekreacyjnego, wycenione na 400 mln zł, są niewykonalne [14] z powodu kryzysu finansowego [11].

Według informacji z marca 2017 roku zabudowa wokół kortów tenisowych miała zostać przekazana Międzynarodowej Agencji Frontex, a nad pozostałą częścią trwały zarząd miała objąć Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Pojawiła się pogłoska o budowie w tym miejscu polskiego Pentagonu [14]. MSWiA utrzymywało, że przyszłość części sportowej (toru żużlowego i boiska piłkarskiego) zależy tylko i wyłącznie od decyzji Agencji Frontex. Dyrektor Agencji informował, że w skład przekazanej działki nie wchodzi w ogóle boisko piłkarskie i tor. Od tego czasu trwają przepychanki, kolejno MSWiA, ABW i KBP wydawały oświadczenia, że nie są instytucją decyzyjną w sprawie działki na terenie stadionu Gwardii [35].

Najprawdopodobniej w kwietniu 2018 roku został zlikwidowany napis nad wejściem na opuszczony stadion Gwardii [17].