Osiedle Czterech Wiatrów tworzą budynki w zabudowie szeregowej. Jest to 16 budynków różnej wielkości (ul. Czterech Wiatrów #2/4/6/8/10/12/14/16, #22/24/26, #28/30/32/34, #36/38/40/42, #1, #3/5/7/9/11/13/15/17 róg ul. Farbiarskiej #42A/42B/42C/42D/42E, #19/21/23 róg ul. Farbiarskiej 42F/42H/42I, #25/27/29/31/33/35 róg ul. Farbiarskiej #42J/42K/42L/42M/42N, #37/39, #41/43/45/47, #49/51, #53, #55/57/59/61/63/65, #67/69/71/73, #75/77, #79/81).
Na osiedle prowadzą dwie bramy wjazdowe zamykane na pilota [1]. Domy mają dwie kondygnacje mieszkalne bez skosów oraz strych nad budynkiem [7]. Nie są podpiwniczone [6]. Najczęściej mają kilka sypialni, pokój dzienny, łazienkę, garderobę i WC, pomieszczenia gospodarcze oraz garaż. Za budynkami znajdują się duże ogródki. Domy zostały wykonane w technologii kanadyjskiej drewnianej szkieletowej [1] w większości z oryginalnych materiałów sprowadzonych z Kanady [5]. Szkielet został wzmocniony konstrukcją stalową (profilami z ocynkowanej ognioodpornej stali konstrukcyjnej szwedzkiej firmy LINDAB). Stropy są drewniane, dach o konstrukcji kratowej, z warstwą izolacji termicznej 25 cm, pokryty dachówką bitumiczną. Elewację wykonano z cegły licówki spoinowanej i pokryto cegłą klinkierową. Budynki są podwójnie ocieplone. Pomieszczenia ogrzewane są kanadyjskimi listwami grzejnymi z indywidualną regulacją, ciepła woda użytkowa pochodzi z bojlera elektrycznego. Okna wyposażono w moskitiery i zewnętrzne rolety antywłamaniowe [1].
Ulica Czterech Wiatrów powstała w Warszawie wraz z osiedlem, natomiast ta nazwa pojawia się w wielu dziełach literackich, m.in. w twórczości Lovecrafta [2] czy Brzechwy [3].
