Projekt powstał w pracowni GiS Architekci, natomiast deweloperem jest Robyg Development. Budynki mają 5 kondygnacji naziemnych i jedna podziemną. Łącznie osiedle oferuje ok. 300 lokali mieszkalnych i 11 handlowo-usługowych [8].

Young City 1

Young City (Młode Bemowo) to nowoczesna forma architektoniczna [1]. Etap I tworzy siedem bloków, każdy w kształcie podkowy: ul. Batalionów chłopskich #87 (etap I), #87A (etap II), #87B-C, #87D-E (etapy III i IV), ul. Szeligowska #32C-D (etapy V i VI), #32A-B (etapy VII i VIII) oraz #32 (etap IX) [2]. Przy każdym bloku zaprojektowano plac zabaw, a przez środek osiedla poprowadzono zieloną strefę rekreacyjną w formie skweru.

Young City 2

Od strony ul. Rayskiego zaplanowano budowę Young City 2 (cztery budynki: A-B, C, D-E oraz H). Budynki mają mieć wysokie mieszkania (2.7 metra) wyposażone w przestronne balkony oraz zewnętrzne elewacje wzbogacone o płyty TRESPA. Budynki mają inteligentne systemy zarządzania energią [3]. Przewidziano miejsca postojowe podziemne i naziemne oraz komórki lokatorskie [6]. W budynkach zaplanowano stojaki na rowery. Lokale posiadają antywłamaniowe drzwi, wideodomofon, balkony ze szklanymi balustradami czy dwuszybowe okna. Garaże posiadają czujniki detekcji CO i LPG [5]. W ramach I etapu zaplanowano trzy budynki z 263 mieszkaniami (30-85 m2), które mają 6 kondygnacji naziemnych wraz z parterem oraz 1 kondygnację podziemną.

W miejscu tym co najmniej w 1872 roku znajdował się Dwór w Chrzanowie, do którego prowadziła ul. Szeligowska. Zapewne od tamtych czasów dwóch został przebudowany [16].

W okresie PRL-u znajdowało się tu gospodarstwo rolne [19] rodziny Szczecińskich [11]. Dom przypominający staropolski dwór znajdował się pośród drzew, a całość otaczały pola [11]. Budynek był murowany z czerwonej cegły, dwukondygnacyjny [15]. Prowadziła do niego alejka z kocich łbów [14]. Były też zabudowania gospodarcze takie jak szopa czy obora (jeszcze w XXI wieku okoliczni rolnicy korzystali z tych zabudowań do przechowywania swoich sprzętów) [15].

W latach 80-tych XX wieku posesja przeszła na własność ogrodnika Janusza Szczecińskiego i jego siostry Danuty. Dom zamieszkiwały dwie rodziny. Trzy pokoje zajmował Janusz, jego żona Aldona i dwójka dzieci: 13-letnia Patrycja i 10-letni Eryk. W drugiej części budynku, w czterech pokojach z kuchnią mieszkała Danuta wraz z matką, Alicją [11]. Właściciel był człowiekiem majętnym [19].

25 kwietnia 1986 roku miała miejsce tragedia. Janusz Szczeciński wczesnym rankiem podpalił zabudowania gospodarskie i zablokował wyjście z domu w części siostry. Następnie zastrzelił w łóżku żonę i w sąsiednim pokoju syna. Córka zamknęła się na klucz w swym pokoju, a ojciec nie zdołał wyważyć drzwi ani przestrzelić zamka, jednak dostał się do pokoju przez małe okienko, w którym wmontowano akwarium, i ją też zastrzelił. W międzyczasie Danuta wyskoczyła z okna pierwszego piętra, uwolniła matkę i pobiegły po pomoc do sąsiadów. Gdy Janusz rozlał benzynę i planował podpalić budynek, pojawiła się straż pożarna. Mężczyzna odebrał sobie życie, stawiając pionowo strzelbę i przystawiając sobie lufę do podbródka nad zwłokami swej żony [11]. Rodzina spoczęła na cmentarzu w Starych Babicach [14].

Nie zostały wyjaśnione przyczyny takiego zachowania. Janusz był bardzo spokojny, pracowity i raczej zamknięty. Nie miał skłonności do alkoholu. Jednym z motywów mógł być konflikt między Januszem i siostrami o własność gospodarstwa, kwestionowane było jego prawo do własności budynku. Inną przyczyną mogła być impreza rodzinna dzień wcześniej, podczas której Janusz miał się dowiedzieć o chęci odejścia od niego żony (w sypialni małżonków znaleziono walizki wypełnione damskimi ubraniami). Możliwa była również utajona choroba psychiczna, która ujawniła się niespodziewanie [11]. Z kolei okoliczni mieszkańcy, kierując się ogólną niechęcią do ówczesnej MO twierdzili, że zbrodnia była efektem nakrycia przez mieszkańców włamywaczy podczas kradzieży (z domu zniknęła biżuteria o wartości czterystu tysięcy złotych [11]) [12].

Po wydarzeniach dom przez lata stał pusty [11]. Na podwórku była zniszczona, zardzewiała, dziecięca huśtawka. Większość okien od strony ulicy została zafoliowana [15]

Przy ul. Szeligowskiej #30 znajdował się parking, który powstał w miejscu sąsiedniego gospodarstwa podczas transformacji ustrojowej (wcześniej były tam szklarnie). Pozostałą część osiedla zajmowały pola i grunty orne.

Na początku XXI wieku krążyła miejska legenda, że dom jest przeklęty i nawiedzony [12]. Odwiedzany był często przez miłośników strasznych miejsc. Niektórzy twierdzili, że nie ma tu nic nadzwyczajnego, w oknach wiszą firanki, na parapetach stoją kwiaty, a dom jest zamieszkały czy to przez starszą panią [15], czy wynajęty policjantowi [11], czy mieszka tam kuzyn rodziny Szczecińskich (z żoną i córką [19]), który musi przeganiać ciągłych natrętów kijem [15]. Podobno przebywał tam głównie w weekendy [19]. Jednemu z odwiedzających pozwolił obejrzeć mieszkanie i strych, na który wchodziło się po połamanych drewnianych schodach i gdzie można znaleźć uprzęże i pasy skórzane do zaprzęgania koni. Sama rodzina mieszkała w małym pokoju od wewnętrznej strony domu. Posesji nie mógł sprzedać ponieważ nie może się dogadać z resztą właścicieli, a środków na remont nie miał [18].

Inne opowieści z tego samego okresu mówiły, że dom jest opuszczony. Powtarzający się motyw to widmowy telewizor pojawiający się w oknie pustego domu, dzieci w niedzisiejszych ubrankach bawiące się po nocy w ogródku lub duch starej kobiety przy szosie. Pewna rodzina pojechała zobaczyć dom, ale wszystko było pozamykane na kłódkę. W drodze powrotnej w samochodzie synek (nieznający historii) zaczął rozmawiać z rzekomą niewidzialną dziewczynką o imieniu Patrycja. Z kolei murarze, którzy zabezpieczali dom, twierdzili, że po zachodzie słońca słychać było jęki i płacz dziecka. Opowieści mówiły też, że ściany były długo wymazane krwią [14]. W najbardziej nierealnych historiach eksplorująca opuszczony dom młodzież otwierała drzwi i niszczyła meble, a te kolejnego dnia były pozamykane i naprawione [15].

Na terenie posiadłości w lipcu 2005 roku odbył się nielegalny zlot motocyklistów [15].

Dwór znajdował się w gminnej ewidencji zabytków [16]. W 2012 roku rodziny się porozumiały i dom [11] został zakupiony wraz z gruntem przez dewelopera, firmę Robyg. 5 stycznia 2013 roku o 8 rano budynek uległ pożarowi i spłonął. Został on rozebrany, a na jego miejscu postawiono parking nowego osiedla [16].

Young City 1 początkowo miało się składać tylko z dwóch pierwszych etapów przy ul. Batalionów Chłopskich [8]. W etapie I powstał czteropiętrowy budynek z 143 lokalami oraz garaż na 125 miejsc (budowa 2012-2013), w etapie II 149 lokali (2013-2014), w III etapie 154 lokali (2014-2015), w IV etapie 130 lokali (2014), w V i w VI etapie po 124 lokale (2014-2015), w VII etapie 152 lokale (2015-2016). VIII etap powstał w latach 2015-2016, a IX etap [10] z 132 mieszkaniami (2014-2016) [9].

Sprzedaż mieszkań Young City 2 rozpoczęła się w 2016 roku [4]. Prace przewidziano na lata 2017-2018 [7], jednak w 2018 roku nadal nie było pozwolenia na budowę z powodu położenia na działce sąsiadującej z planowaną budową metra.