The Tides (ul. Wioślarska #6) to kompleks dwóch budynków. W mniejszym znajduje się siedziba Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego, zaś większy podłużny gmach mieści biura i apartamenty [10]. Koncepcję architektoniczną kompleksu opracowała Pracownia Kuryłowicz & Associates [2]. To jeden z ostatnich projektów, nad którymi pracował Stefan Kuryłowicz. Po jego śmierci prace projektowe dokończył Jacek Świderski. Nie licząc Centrum Nauki Kopernik, w Warszawie nie ma drugiego budynku tak blisko Wisły. Aby zabezpieczyć obiekt, architekci zaprojektowali składany wał przeciwpowodziowy. W przypadku fali wezbraniowej w specjalne otwory na nabrzeżu mogą być wsunięte wodoszczelne panele [7].

Budynek ma wielopłaszczyznową bryłę w kolorze naturalnego drewna z płyt fasadowych HPL o zmiennej geometrii i niewidocznym mocowaniu od strony Wisłostrady oraz przeszkloną w całości elewację od strony rzeki [4]. W części bliżej mostu Poniatowskiego budynek opiera się na szklanej nodze skrywającej windy obsługujące aparthotel [7]. Budynek ma 7 kondygnacji naziemnych i 1 podziemną, na której znajduje się parking na 95 aut. Dostępne są również 54 miejsca parkingowe naziemne oraz 20 miejsc postojowych dla gości. Obiekt ma 13 000 m2 powierzchni użytkowej biurowej i 22 m wysokości [14]. Inwestycja powstała na pochyłym terenie, dlatego pierwsza kondygnacja od strony Wisły jest drugą kondygnacją podziemną od ulicy. Ulokowane zostały na niej biura i restauracja [7]. Udogodnieniem jest prywatna przystań na Wiśle, otwarta dla wszystkich siłownia, fitness & wellness, a także restauracja z muzyką jazzową [4]. Restauracja marki Aioli zajmuje ok. 600 m2 na parterze. Wnętrze nawiązuje do nowojorskich i londyńskich loftów, opisywane jako ciepłe z postarzonymi elementami [3]. Ponadto powstał 240-metrowy taras nad samą Wisłą, który jest przestrzenią publiczną. W budynku zaplanowano 12 unikatowych apartamentów z przestronnymi tarasami [4]. Udogodnieniem dla najemców jest możliwość korzystania z zaplecza sportowego w sąsiadującym budynku Warszawskiego Towarzystwa Wioślarskiego [1].

Budynek WTW to siedmiokondygnacyjny obiekt. Poziom -2 to parking z 17 stanowiskami garażowymi i pomieszczenia techniczne. Poziom -1 to hangary. Na poziomie 0 znajduje się basen wioślarski na 8 stanowisk oraz część administracyjna. Pierwsze piętro to szatnie, prysznice, sauna i salon odnowy biologicznej. Na drugim piętrze umieszczono siłownię, ergometrownię oraz pomieszczenia trenerów. Trzecie i czwarte piętro zajmują biura [6]. Basen treningowy uzyskał ogromnie przeszklenia, przez które kierowcy stojący na światłach na Wisłostradzie mogą obserwować ćwiczących zawodników [4].

Inwestorem była spółka należąca do grupy Por Property Investment Group. Wsparł ją krakowski fundusz inwestycyjny Forum TFI [7]. Za konstrukcję odpowiadał Nazbud, a wykonawcą była firma Agmet. The Tides uzyskał certyfikat BREEAM na poziomie Very Good. Za zastosowane innowacje konstrukcyjne i budowlane otrzymał nagrodę Wprost Innowatory 2015 [4]. Wnętrza zaprojektowała pracownia Maas Projekt. Inwestor zdecydował, że każde biuro powinno mieć widok na rzekę, zatem minimalna powierzchnia biurowa wyniosła około 1 tys. m2 [11]. Za komercjalizację obiektu odpowiada BNP Paribas Real Estate [8].

Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie

Pod koniec XIX wieku nad Wisłą istniał tylko jeden Yacht Club dla niemieckich urzędników, zatrudnionych w carskich urzędach, gdyż władze rosyjskie zabraniały tworzenia jakichkolwiek organizacji narodowych [12]. Warszawskie Towarzystwo Wioślarskie powstało nielegalnie w 1878 roku [13], kiedy piętnastu młodych ludzi pod przewodnictwem Antoniego Chojnackiego i Władysława Deniszczuka zbudowało w warsztacie stolarza Mianowicza pierwszą łódź wiosłową, czwórkę o nazwie Nimfa. Sensację wzbudzało, gdy czterech jednakowo ubranych panów w czarnych melonikach, miarowo pływało po Wiśle [12]. Z powodu popularności, członkowie musieli zalegalizować działalność. W rejestracji pomógł doktor Henryk Stankiewicz, który został pierwszym prezesem [13]. W momencie legalizacji w 1882 roku towarzystwo dysponowało dziewiętnastoma łodziami wiosłowymi i liczyło 290 członków. Siedzibą letnią od 1884 roku była trzypiętrowa pływająca przystań [12] wybudowana u wylotu Bednarskiej [13]. Uzyskanie zgody Cara ułatwiło przyjęcie na fladze barw Jacht Klubu z Sankt Petersburga, czyli bandery wojennej floty Cara (niebieski krzyż na białym tle). Dodano do niego w górnym rogu przy drzewcu godło Warszawy [12].

Od 1882 roku WTW organizowało Wianki. Członkowie klubu pomagali poszkodowanym w powodziach, pełnili również funkcje społecznych ratowników na nadwiślańskich plażach. W 1914 członkowie klubu zostali powołani na front, a siedziby zostały zajęte na cele wojskowe. Po wysadzeniu mostów na Wiśle utrzymywali komunikację łodziami pomiędzy lewym a prawym brzegiem [13].

Miejsce, w którym położony jest The Tides, w XIX wieku znajdowało się w nurcie rzeki.

W czasie wojny polsko bolszewickiej w 1920 roku WTW wystawiło 6 uzbrojonych plutonów i czołówkę sanitarną z własnym samochodem. W dowód uznania miasto przekazało Towarzystwu działkę przy ul. Wioślarskiej pod nową siedzibę [13]. Początkowo korzystano z pływającej przystani.

W 1929 roku ukończono budowę nowej murowanej przystani. Towarzystwo mogło się pochwalić posiadaniem najnowocześniejszego obiektu tej klasy w Europie. Był to budynek o trzech kondygnacjach. Na dole mieścił się basen wioślarski do treningów zimowych oraz hangary na łodzie. Parter (na poziomie ulicy) zajmowały szatnie z natryskami i umywalniami. Mieściła się tu także restauracja z tarasem od strony Wisły. Piętro z tarasem pod arkadami zajmowały pokoje klubowe i administracyjne. W oddzielnym budynku były warsztaty szkutnicze oraz mieszkania dla personelu. Starą drewnianą pływającą przystań wyciągnięto na brzeg i wykorzystywano jako pomieszczenia rekreacyjne: czytelnię i salon gier towarzyskich. Z wieżyczki na samej górze korzystali sędziowie podczas rozgrywanych na Wiśle regat, bowiem na wysokości przystani WTW znajdowała się meta [12]

We wrześniu 1939 roku okupant niemiecki zarekwirował wszystkie obiekty WTW. W czasie Powstania Warszawskiego 1944 przystań uległa całkowitemu zniszczeniu [12].

W 1945 roku członkowie WTW odbudowali dom oraz przystań [13], jednak tylko do parteru. Szybko rozpoczęła się normalna działalność klubowa. Niestety, trwało to krótko [12], gdyż w 1948 roku wcielono WTW do większych klubów. Przystań została przekazana Skrze, a członkom WTW zabroniono wstępu [12]. W 1957 roku reaktywowano działalność WTW, nie zwrócono jednak żadnego z obiektów [13].

Przystań na ul. Wioślarskiej zwróciła Skra w 1991 roku, łącznie ze sprzętem i zawodnikami sekcji wioślarskiej i kajakowej [12].

W 2006 roku dzięki staraniom Stowarzyszenia Oficerów Marynarki Wojennej RP bulwar między Cyplem Czerniakowskim a mostem Poniatowskiego uzyskał nazwę Flotylli Wiślanej [9].

Budowa kompleksu The Tides wystartowała w październiku 2014 roku, a dobiegła końca w wrześniu 2016 roku [2].