Skorosze (I-XII) to wybudowane przez firmę Ebejot osiedla bloków o zabudowie wielorodzinnej wzdłuż ul. Dzieci Warszawy. Nie znajdują się one w jednym miejscu, lecz są porozdzielane osiedlami innych deweloperów. Większość z nich to osiedla grodzone, wykorzystujące zabudowę do maksimum, mające średnio sześć kondygnacji i zamieszkiwane przez setki rodzin, co sprawia wrażenie molocha-sypialni.

Skorosze I

Osiedle Skorosze I (ul. Tomcia Palucha #1, #3, #5 i #7 oraz ul. Dzieci Warszawy #31) powstało w latach 1997-2000 [5]. Było pierwszą inwestycją PIB EBEJOT w Ursusie. Osiedle stanowi zespół pięciu budynków wielorodzinnych, mających 4-7 kondygnacji, ze 134 mieszkaniami i garażami podziemnymi. Kameralna zabudowa, oryginalna kolorystyka budynków, tereny zielone i place zabaw dla dzieci to atuty tego osiedla [9]. Budowa osiedla została zrealizowana na zlecenie SBM KWADRAT [10].

Skorosze II

Osiedle Skorosze II (ul. Tomcia Palucha #13, #15 i #17) powstawało od września 1999 roku do maja 2001 roku [5]. Osiedle składa się z trzech sześciopiętrowych budynków ze 180 mieszkaniami. Przez osiedle płyną dwa strumyki. W celu zwiększenia bezpieczeństwa lokali na parterach zaprojektowano ogródki ogrodzone estetycznymi, niskimi płotkami [9].

Skorosze III

Osiedle Skorosze III (A1, A2, A3, A4, ul. Chełmońskiego #2 i ul. Skoroszewska #6, #8 i #10) powstawało od maja 2000 roku do maja 2002 roku [5]. To zespół czterech sześciopiętrowych budynków wielorodzinnych (388 mieszkań). Budynki tworzą zespół z wewnętrznym dziedzińcem. Osiedle zostało wyróżnione nagrodą II stopnia w ogólnopolskim konkursie „Budowa Roku 2002” organizowanym przez Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa [9].

Skorosze IV

Skorosze IV (ul. Skoroszewska #3) powstało w latach 2000-2002 [5]. Jest to ośmiopiętrowy budynek B1 z 82 mieszkaniami. Posiada on niebanalną architekturę, a jego wysokość stanowi dominantę w rejonie [9].

Skorosze V

Osiedle Skorosze V (C1, C2, C3, C4, C5, ul. Dzieci Warszawy #27A,#27 B i #27C oraz ul. Chełmońskiego #7 i #9) powstawało od lipca 2001 roku do września 2004 roku [5]. To zespół pięciu budynków (628 mieszkań i 19 lokali usługowych, 9 kondygnacji), wraz z garażami podziemnymi, tworzących osiedle położone prostopadle do ul. Dzieci Warszawy. Atrakcyjność podnoszą tereny zielone, cztery place zabaw, tryskająca fontanna i rozłożysty skalniak wraz z licznymi, szumiącymi strumykami [9]. Na osiedlu znajduje się pasaż handlowo-usługowy [10].

Skorosze VI

Osiedle Skorosze VI (ul. Chełmońskiego #6 i #8) powstało od października 2003 roku do września 2005 roku [5]. Tworzą je dwa sześciopiętrowe budynki (D1, D2), w których jest 446 mieszkań. To pierwsze grodzone osiedle dewelopera. Znajdują się na nim trzy bogato wyposażone place zabaw, fontanna usytuowana w samym środku dziedzińca oraz drewniana altanka mająca służyć jako miejsce wypoczynku w upalne letnie wieczory [9].

Skorosze Przy Parku Achera

W listopadzie 2004 roku ruszyła budowa Osiedla Przy Parku Achera [11]. Jest ono oddalone od reszty zabudowy. Ten kompleks mieszkaniowy składa się z dwóch budynków (łącznie 257 mieszkań) położonych przy ulicy Dzieci Warszawy #41 i #41C [9]. Dziewięciokondygnacyjny Budynek F1, usytuowany nad stawem stanowiącym część Parku Achera, powstał w maju 2006 roku. Drugi, kameralny, trzypiętrowy Budynek F2 powstał w sierpniu 2006 roku [11]. Przy wjeździe na posesje znajduje się portiernia.

Skorosze VIII

Osiedle Skorosze VIII (ul. Dzieci Warszawy #25A i #25B oraz ul. Chełmońskiego #11 i #13) powstało w latach 2006-2008 [5]. Składa się z czterech budynków wielorodzinnych (G1, G2, G3, G4) i chociaż teren wyznacza wspólne ogrodzenie, budynki G1 i G2 oraz G3 i G4 tworzą dwie niezależne Wspólnoty Mieszkaniowe. W 2007 roku powstała Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. Dzieci Warszawy 25A (G1, 174 lokale) i 25B (G2, 217 lokali) [6].

Skorosze IX

Budowa trzech budynków osiedla Skorosze IX (H1, H2, H3, ul. Ryżowa #48) rozpoczęła się w grudniu 2007 roku. W lipcu 2009 roku powstał budynek H3 (187 lokali), w grudniu 2009 roku budynek H1 (99 lokali, w tym 2 użytkowe), w lutym 2010 roku budynek H2 (77 lokali, w tym 5 użytkowych) [1].

Skorosze X

Budowę osiedla Skorosze X (ul. Sławoja-Składkowskiego #3) rozpoczęto we wrześniu 2009 roku. Tworzą je dwa budynki J1 i J2, dopuszczone do użytkowania w 2011 roku. Łącznie są w nich 283 mieszkania [1].

Budowa osiedla Skorosze X-BIS (ul. Skoroszewska #5 i #5A) rozpoczęła się w 2011 roku. Tworzą je dwa budynki M1 i M2, które zostały oddane do użytku w 2013 roku. W budynku M2 zaplanowano 155 mieszkań, a w budynku M1 132 lokale (125 mieszkań i 7 lokali usługowych) [1].

Skorosze XI

Budowa osiedla Skorosze XI została podzielona na dwa etapy. W pierwszym etapie wybudowano pięć budynków (L1 do L5, ul. Dzieci Warszawy #15C, #15D, #15E, #17C, #17D) w których powstało 475 mieszkań [8]. Budynki mają wspólną kondygnacje podziemną [12]. W drugim etapie wybudowano kolejnych pięć budynków (L6 do L10), w których powstało 430 mieszkań (31-111 m2). W budynku L10 umieszczono również lokale usługowe. Budynki mają od 4 do 7 pięter. Pomiędzy pierwszym a drugim etapem zaprojektowano teren rekreacyjny o powierzchni 1450 m2 z oczkiem wodnym i alejami spacerowymi. I etap zakończono w 2016 roku, II etap w 2017 roku [8].

Na terenie osiedla Skorosze XI-Bis (K1, K2, K3, K4, K5, K6, ul. Prystora) zaplanowano sześć budynków, w każdym 15-21 mieszkań [3]. Budynki posiadają trzy kondygnacje naziemne oraz jedną podziemną [4]. Łącznie na osiedlu znajdzie się 108 lokali. Wszystkie budynki wyposażono w windy. Na kondygnacji podziemnej umieszczono parking, komórki lokatorskie, rowerownię i wózkownię. Nowością są dwupoziomowe mieszkania z antresolami i dużymi tarasami. Teren jest ogrodzony i monitorowany. W centralnym punkcie umieszczono fontannę i plac zabaw. Zakończenie budowy zaplanowano na 2018 rok [3].

Skorosze XII

Początkowo Skorosze XII było zaplanowane niedaleko osiedla Skorosze VIII. Powstało jednak przy ul. Dzieci Warszawy. Tworzy je sześć czteropiętrowych budynków (N1, N2, N3, N4, N5, N6), łącznie ok. 300 mieszkań. W budynku N1 zaplanowano 44 mieszkania (oraz lokale użytkowe na parterze), a w budynku N2 51 mieszkań (39-89 m2). Tworzą one I etap inwestycji. Na kondygnacji podziemnej zaplanowano parking oraz miejsca postojowe dla rowerów, a przed osiedlem nowoczesne i bezpieczne place zabaw. Teren całego osiedla będzie ogrodzony, chroniony i monitorowany. Zakończenie budowy I etapu zaplanowane jest na początek 2019 roku [2].

Kapliczka

Według przypuszczeń kapliczka przy ul. Dzieci Warszawy (zwana Kapliczką Hassów od położenia na skraju ziem należących do Hassów [19]) mogła zostać wzniesiona po bitwie ze Szwedami w 1705 roku. Inne podania sugerują, że mogła powstać na cmentarzu żołnierzy poległych w bitwie pod Raszynem (w 1970 roku w pobliżu kapliczki natrafiono na liczne kości ludzkie), kiedy 19 kwietnia 1809 roku na prawej flance wojsk polskich w rejonie Michałowic doszło do starcia 2 Pułku Ułanów płk. Tadeusza Tyszkiewicza z żołnierzami austriackiej 2 Brygady Huzarów [14]. Być może Jeżeli pochowano tu poległych kawalerzystów, najpewniej wzniesiono drewnianą kapliczkę [18]. Są to jednak przypuszczenia, gdyż najstarszy dokument dotyczący kapliczki pochodzi dopiero z 1950 roku [13]. Kapliczkę murowaną, klasycystyczną, wzniesiono zapewne pod koniec XVII lub na początku XIX wieku [18].

Inną legendą jest, że niedaleko kapliczki spotkali się powstańcy styczniowi, aby napaść na dyliżans znienawidzonego radcy rosyjskiego Namiestnika, Czerkasowa. Atak się udał, Czerkasow został pojmany i zabity [13].

W czasie II wojny światowej pod kapliczką znajdowała się zamaskowana radiostacja oddziału AK, z której nadawano meldunki o ruchach wojsk niemieckich [13].

W nocy z 18 na 19 maja 1950 roku kapliczka została zbeszczeszczona. Nieznani sprawcy włamali się do niej, niszcząc wnętrze [16], w tym dwa obrazy: Matki Boskiej Częstochowskiej namalowany na dębowej desce o wysokiej wartości artystycznej oraz zawieszony na bocznej ścianie, przedstawiający św. Stanisława Biskupa Męczennika wskrzeszającego rycerza Piotra [18].

W latach 70-tych i 80-tych XX wieku kapliczka była mocno zniszczona [14]. Kiedy w 1970 roku przebudowano i poszerzono ul. Sobieskiego (dzisiejsza ul. Dzieci Warszawy), kapliczka znalazła się niemal przy krawężniku jezdni. W połowie lat 70-tych XX wieku ówczesny naczelnik miasta złożył propozycję proboszczowi z parafii św. Józefa, aby ją rozebrać i zastąpić pamiątkowym kamieniem, do czego nie doszło [16]. Stała setki metrów od zabudowań. Z czasem zamurowano jej front żeby ludzie nie wchodzili, jednak ktoś z tyłu wielką dziurę i miejsce stało się skrzyżowaniem szaletu i pijalni [20].

Pierwsze próby ratowania podjęto w 1981 roku [14]. W 1983 roku została wpisana do rejestru zabytków dzięki Jadwidze Leśnobrodzkiej, Bronisławowi Jaszczyńskiemu, Wojciechowi Przybylskiemu, Stefanowi Owczarczykowi i Edwardowi Rozmusowi [13]. W 1987 roku postanowiono przesunąć obiekt kilka metrów od ulicy, co się nie udało. Kapliczka spadła z szyn i stała dalej przekrzywiona [14].

Po 1989 roku nadawała się tylko do rozbiórki [14]. Podjęto decyzję, aby zbudować ją w nowym miejscu od nowa, gdyż stare cegły okazały się zbyt zawilgocone i zniszczone, aby można je było wykorzystać [16]. Rekonstrukcję zakończono 21 lipca 1994 roku. Ze starej kapliczki wykorzystano żelazny krzyż z dachu, kolumny przy drzwiach i podpory pod płytę ołtarza. 7 października 2005 roku w procesji przeniesiono do niej trzy obrazy. Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej jest darem parafii. Dwa pozostałe są darami artystów działających w Ośrodku Kultury Arsus. Św. Stanisław wskrzeszający Piotrowina namalowany został przez Piotra Szałkowskiego, a Matka Boska Siewna jest autorstwa Grażyny Kostawskiej [14].

Ostatni remont miał miejsce pod koniec 2009 roku [14]. Prace konserwatorskie trwały rok i kosztowały 50 tys. zł. Cała kwota pochodziła z budżetu dzielnicy [15].

Najwcześniejsza wzmianka o Skoroszach pochodzi z łacińskich dokumentów zamieszczonych w Mazowieckich zapiskach herbowych z XV i XVI wieku, datowana na 11 września 1438 roku [22]. W 1528 roku niewielka, drobnoszlachecka [21] wieś Skorosze liczyła 33.6 ha. W XV wieku posiadała własny młyn. W połowie XVI wieku część obszaru należała do rodziny Nadarzyńskich. W XVII wieku wieś należała do rodziny Falęckich, a w XVIII wieku stała się własnością komornika Karczewskiego. Na początku XIX wieku Skorosze były w posiadaniu Sąchockich. Później gospodarzyli tu Mullerowie, Teodor Andrault, Hassowie, Jungowie, Kuhlenowie, Berendtowie i Własowie [5].

W 1827 roku Skorosze miały 10 chałup, 141 mieszkańców i szkołę początkową. Pod koniec XIX wieku była to typowa wieś [5] przy obecnej ul. Dzieci Warszawy [20]. Od 1889 roku należała do gminy Pruszków z siedzibą w Skoroszach (powierzchnia wynosiła 271 ha, wieś zamieszkiwało 141 osób [21]). W 1916 roku, kiedy utworzono gminę Skorosze, wieś zyskała na znaczeniu. W skład gminy weszły między innymi: Czechowice, Szamoty, Raków, Salomeja, Okęcie, Szczęśliwice, Opacz Duża i Mała, Załuski, Reguły, Reguły-Kuchy, Ostoja Pęcicka i Michałowice [5].

Szybki rozwój Czechowic spowodował, że w 1937 roku została tam przeniesiona siedziba gminy [5]. W okresie międzywojennym na tyłach pięknej zabytkowej kapliczki przy dzisiejszej ul. Dzieci Warszawy znajdowało się gospodarstwo Władysława Hassa. Bezpośrednim sąsiadem Hassa od ul. Ryżowej był Mateusz Wall [5].

1 lipca 1952 roku z osiedli Czechowice, Skorosze, Szamoty, Gołąbki i Grabkowo utworzono miasto Czechowice, któremu 27 kwietnia 1954 roku zmieniono nazwę na Ursus. 1 sierpnia 1977 roku Ursus został włączony do Warszawy, stając się częścią dzielnicy Ochota [5].

W 1992 roku Rada Warszawy podjęła uchwałę o odrolnieniu wszystkich gruntów w stolicy. Wpłynęło to na gwałtowny rozwój budownictwa i pojawienie się nowych osiedli [5].

1 stycznia 1993 roku Ursus został wyłączony z Ochoty jako ósma dzielnica warszawska, a w 1994 roku został jedną z 11 gmin stołecznych. W 2002 roku stał się jedną z 18 dzielnic miasta [5].

Przed rozpoczęciem budowy osiedli były tu nadal tereny uprawne oraz kilka gospodarstw.

Osiedla Skorosze zostały zbudowane przez dewelopera Ebejot [4]. Działa on na warszawskim rynku od 1990 roku. Jest to spółka z kapitałem polskim. Wszystkie budynki osiedli oddawane były w terminie, w ponad 90% mieszkań nie stwierdzono usterek. [7].