Jedyny typowy park na warszawskim Bemowie. Na jego terenie znajdują się trzy pagórki, usypane z ziemi wybranej podczas budowy pobliskich bloków [1], którą obsypano pozostałości materiałów budowlanych i gruz. Górka najbliżej kortu tenisowego ma nazwę Łysej, gdyż na szczycie nigdy nie zdołała zakorzenić się trawa. Górka najbliżej kościoła została ochrzczona mianem Kościelnej, a górka położona najdalej na północ jest nazywana Górką Czumy od nazwy najbliższej ulicy [26]. Z tego ostatniego pagórka roztacza się widok na park i Jelonki. To jedno z nielicznych miejsc na Bemowie, z którego można podziwiać panoramę dzielnicy [5]. Park Górczewska zajmuje 20.47 ha [2].
Największą atrakcją parku jest amfiteatr. Są tu również boiska z naturalną nawierzchnią do gry w piłkę nożną [1]. Oprócz tego powstały: plac zabaw i linarium, nowe alejki spacerowe w tym Aleja Prezydencji, wybieg dla psów [19] i siłownia plenerowa. Przecina go napowietrzna linia elektryczna [1]. Park ma charakter trawiastej przestrzeni, luźno porośniętej drzewami pochodzącymi z dawnych sadów, samosiewów i nasadzeń. Większość drzew pochodzących z samosiewów stanowią topole. Nazwa parku pochodzi od Osiedla Górczewska, na terenie którego jest położony [1]. Przez środek parku, ze wschodu na zachód, wiedzie al. H. Jordana.
Park powstał na miejscu dawnych pól uprawnych i mokradeł, stopniowo zasypywanych ziemią. Porośnięte roślinnością ruderalną pola na miejscu obecnego parku, którym towarzyszyły rozlewiska, nosiły zwyczajową nazwę Prerii. Mokradła te stanowiły miejsce rozrodu: ropuchy zielonej, grzebiuszki ziemnej i traszki zwyczajnej. Park znajduje się na trasie przelotów gęsi gęgawy. Spotkać tu można chronione motyle: pazia królowej i mieniaka tęczowca [1]. Park służy jako klin napowietrzający, umożliwiający napływ świeżego powietrza znad Puszczy Kampinoskiej do śródmieścia Warszawy [15].