Jezioro Grabowskie to jezioro wytopiskowe o powierzchni 2.0036 ha (z czego 1.42 ha zajmuje lustro wody). Ma 230 metrów długości, 110 metrów szerokości, a średnia głębokość wynosi 0.81 m. Jest zasilane poprzez Kanał Grabowski, który również wypływa z jeziora i następnie uchodzi do Potoku Służewieckiego. Jezioro przez to ma charakter przepływowy [1].
Nazwa jeziora, podobnie jak sąsiednich zbiorników wodnych, pochodzi od nazwisk dawnych właścicieli okolicznych gruntów, rodzin Grabowskich, Żukowskich i Berensewiczów [3].
Jezioro znajduje się na terenach prywatnych, a dopływ i odpływ jest administrowany przez Zarząd Zieleni [2]. Na wypływie wód z jeziora znajduje przepust z zastawką stale piętrzącą wodę na rzędnej 21 metrów nad zerem Wisły (98.96 m n.p.m.) [4].
Jest położone na tarasie nadzalewowym, w niecce wypełnionej nieprzepuszczalnymi glinami [1]. Teren zbudowany jest z utworów czwartorzędowych, leżących na lokalnie zaburzonych glacitektonicznie trzeciorzędowych iłach plioceńskich, których strop znajduje się na głębokości 30- 50 m [4].
Fauna i flora
Jezioro wraz z Kanałem Grabowskim stanowi lokalny korytarz ekologiczny. Stwierdzono w 2004 roku występowanie tu takich ptaków jak perkozek, perkoz rdzawoszyi, łabędź niemy, głowienka, czernica, wodnik, łyska, sieweczka rzeczna, czajka i kaczka krzyżówka, łącznie 48 gatunków (z czego 13 lęgowych i 6 prawdopodobnie lęgowych). Występuje tu również 60 gatunków pierwotniaków i fauny bezkręgowej, w tym chronionej skójki malarskiej. Wśród ryb naliczono 14 gatunków (najliczniejszym był karaś), wśród płazów 6 gatunków (kumak nizinny, traszka zwyczajna, ropucha szara, żaba trawna, żaba jeziorkowa i żaba wodna), a wśród ssaków 4 gatunki (piżmak, mysz polna, mysz domowa, nornica ruda) [1].
Wśród roślin dominującym gatunkiem jest pałka wąskolistna. Rosną tu także pałka szerokolistna, mozga trzcinowata i wierzba szara, poza tym: kosaciec żółty, sitowie leśne i przytulia błotna. Mniejsze obszary zajmują płaty zarośli wierzby wiciowej, rośnie także wierzba krucha i topola biała [1].
