Kamienica Wacława Deubla (ul. Dobra #3) to pięciokondygnacyjna kamienica śródmiejska. Fasada posiada sześć osi okien rozdzielonych lizenami na wysokości od drugiej do piątej kondygnacji. Okna są pojedyncze, jedynie w trzeciej osi, licząc od prawej (północnej) strony, między lizenami znajduje się para okien. Między pierwszym i drugim piętrem znajduje się śródgzyms. Na poziomie niskiego parteru i pierwszego piętra pod trzecią osią okien znajduje się wejście oraz przesunięte w prawo okno. Nad wejściem oraz w skrajnych osiach umieszczono balkony.

Kamienice Deubla miały uproszczony, klasycystyczny detal [3]. Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków [2].

W połowie XIX wieku były to tyły posesji przy ul. Solec (z zabudową pierzejową), przylegające do brzegu Wisły.

Kamienica została zbudowana w latach 1912-1013 [1]. W niedziele cała rodzina Deublów jeździła powozem zaprzężonym w dwa konie do kościoła przy placu Małachowskiego. Gdy pojazdy konne przestały imponować, pan Deubel kupił sobie samochód, jeden z pierwszych na Powiślu [3].

Po II wojnie światowej budynek został obniżony o jedno piętro [1].

W 2014 roku obiekt przeszedł remont elewacji.