Park Bródnowski (25,4 ha) położony na terenie osiedla „Bródno” został zaprojektowany przez Stefanię Tarczyńską i założony w latach 1976-1978. Jest on oazą zieleni dla okolicznych mieszkańców blokowisk. Są w nim dwa akweny o łącznej powierzchni 0.7 ha. Większy jest przedzielony mostkiem i znajduje się pośrodku fontanna Sylwia [10]. W parku funkcjonuje wielofunkcyjny kompleks sportowo-rekreacyjny "Syrenka", który tworzą m.in. boiska (do koszykówki, dwa do siatkówki, piłki nożnej), plac zabaw z miękką nawierzchnią ze zobrazowaną na niej mapą świata oraz atrakcyjne sprzęty rekreacyjne służące młodszym mieszkańcom Bródna [9]. Sprzęt sportowy można mieć swój lub wypożyczyć za okazaniem dokumentu tożsamości [3][4]. Z myślą o aktywnym wypoczynku na terenie parku znajduje się również górka saneczkowa oraz ścieżki rowerowe. W parku rosną brzozy, lipy drobnolistne, buki, modrzewie, krzewy forsycji, berberysu i żylistka, a w stawach pływają kaczki [5].

W parku obecnie odbywają się różnego rodzaju cykliczne imprezy plenerowe takie jak Noc Muzeów, majówka, plenerowe pokazy filmowe czy Warszawski Turniej Rycerski o szablę Króla Zygmunta III Wazy.

W Parku Bródnowskim w 2009 roku został założony Park Rzeźby. Znajdują się w nim prace współczesnych artystów z Polski, Danii, Szkocji a nawet Tajlandii i Mali. Rzeźby są rozrzucone po całym parku [7][8]. Obecnie jest 11 instalacji:

Odwrócony Kalejdoskop Lodowy

Jest pierwszą instalacją, która w 2007 roku została umieszczona w parku. Po zajrzeniu do środka, dzięki systemowi luster jak w zabawce-kalejdoskopie, można było patrzeć w głąb ziemi. Niestety obecnie instalacja nie działa poprawnie. Autorem jest Olafur Eliasson, urodzony w 1967 roku, absolwent Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze.

Domek Herbaciany

Chociaż tajski artysta Rirkrit Tiravanija nazwał swoją pracę „Bez tytułu (odwrócony domek herbaciany z ekspresem do kawy)” to przyjęła się nazwa „Domek herbaciany”. Aluminiowa kostka umieszczona w parku w 2009 roku przypomina statek kosmiczny. Na co dzień jest zamknięta lecz w weekend drzwi się otwierają i można kupić tam kawę i herbatę, a podczas specjalnych okazji jest to miejsce projektów artystycznych i spotkań artystów. Obecny domek nie jest oryginalny, gdyż oryginał w 2010 został przeniesiony do Berlina, a w jego miejscu stanęła kopia wybudowana przez Pawła Althamera.

Krata

Jest to ogromna kula umieszczona w parku w 2009 roku, zespawana z krat antywłamaniowych, które jeszcze kilka lat temu były chętnie montowane na balkonach okolicznych bloków. To właśnie one rzuciły się w oczy autorce (Monice Sosnowskiej) podczas pierwszej wizyty.

Raj

Jest to praca autorstwa Pawła Althamera – pomysłodawcy i nieformalnego „opiekuna” Parku Rzeźby. Autor po prostu zasadził w 2009 roku ogród botaniczny, który został tak skomponowany, aby zmieniał się w zależności od pory roku. W bramie do Raju ustawiono inne dzieło - Anioła

Sylwia

Sylwia nie jest dziełem zawodowego artysty tylko stworzyły ją w 2009 roku osoby chore na stwardnienie rozsiane skupione w grupie Nowolipie, z którą współpracuje Paweł Althamer, który pomysłodawcą koncepcji.

Nie jesteś sam (Czy Ziemia istniałaby bez słońca)

Instalacja powstała w 2010 roku jest uważana za jedno z najdziwniejszych dzieł w parku ponieważ jest „niewidzialna”. Na słupie zostały umieszczone dwa megafony z których co jakiś czas słychać bicie zegara albo sygnały polskich rozgłośni radiowych. Artystka (Susan Philipsz, która pracuje przede wszystkim z dźwiękiem w przestrzeni architektonicznej) zamierzała zrobić coś w rodzaju ścieżki dźwiękowej dla parku. Najlepiej jest ich słuchać, siedząc na ławce przy największym jeziorku.

Bez tytułu (Interwencje)

Jest to praca Katarzyny Przezwańskiej, która w 2010 roku różnymi kolorami podkreśliła niedoskonałości w asfalcie. Dzięki temu praca rozmieszona jest po całym parku. Podobno autorka kolory farb zapożyczyła z fasad pobliskich bloków.

Toguna

Toguna to po prostu drewniana wiata. Zbudował ją Youssouf Dara (urodził się w 1978 roku w wiosce Koundou w Mali, gdzie prowadzi pracownię i galerię rzeźb z drewna) w 2011 roku. W takich togunach spotyka się starszyzna malijskiego plemienia Dogonów aby obradować, dyskutować oraz rozwiązywać ważne problemy [6]. Rzeźba stoi przy ulicy Chodeckiej.

Napis BRÓDNO

Ma 16 metrów, wykonany jest z cegieł, betonu i prętów zbrojeniowych, nieprzypadkowo podobny jest do słynnego napisu „Hollywood”. Napis powstał w 2012 roku i jest dziełem duńskiego artysty Jensa Haaninga. Z początku dzieło wzbudzało niechęć i strach przed dewastacją (kosztowało okrągłe 100 tysięcy złotych) [13]. Obecnie można powiedzieć że napis się przyjął i w pewnym sensie stanowi symbol parku.

Anioł Stróż

To dzieło góruje nad wszystkim co znajduje się w parku, jest widoczne z daleka i nie sposób jest je przeoczyć podczas spaceru. 3-metrowy złoty anioł z rozpostartymi skrzydłami autorstwa Romana Stańczaka został umieszczony w 2013 roku na 3-metrowym słupie.

Do odnalezienia

Autorem jest chiński artysta Ai Weiwei. Przygotował on repliki porcelanowych waz z dynastii Yuan, które potłukł, a następnie polecił wrzucić (gdyż sam nie może opuszczać Chin) w 2014 roku do trzech dołów oddalonych od siebie o 100 metrów tworząc trójkąt równoramienny. W jednym dole były skorupy w odcieniu niebieskim, w drugim w czerwonym, a w trzecim w obu kolorach. Co ciekawe, wszystkie odłamki, a były ich setki, były ponumerowane [11]. Następnie doły zostały zasypane, zatem niedługo nic nie będzie wskazywało, że jest tam dzieło szt

Zadomowienie

W 2015 roku Honorata Martin przez kilka tygodni zamieszkała w Parku Rzeźby na Bródnie. Było to spełnienie postulatu rzeźby społecznej, której najważniejszym materiałem są relacje międzyludzkie. Po akcji Martin pozostały dwa materialne ślady: płaskorzeźba „Boga Małpy”, wykonana przez artystkę i zainstalowana w miejscu, gdzie stał jej namiot (w przestrzeni „Raju” Pawła Althamera) oraz namalowane na chodnikach parku wiersze Andrzeja Przybysza – lokalnego poety [16].

Pochód Mieszczan z Bródna

We wrześniu 2016 zaprezentowało propozycję kolejnej rzeźby, czyli autoportretu ludzi Bródna. Rzeźba została stworzona wspólnie z mieszkańcami według pomysłu Pawła Althamera. Poszczególne postacie powstawały podczas warsztatów w miejscach, gdzie spędzają czas mieszkańcy Bródna: w siłowni i klubie fitness, w pracowni artystycznej, w Parku Bródnowskim, w domu kultury, w ośrodku dla uchodźców, w Urzędzie Dzielnicy, w restauracji i w kościele. Jest to dziesięć postaci kroczących, siedzących i leżących, zrobionych z najróżniejszych materiałów – od drewna i gipsu, przez wiklinę i materiały biurowe po pieczywo. Figury zostaną odlane z brązu i wrócą na Bródno w 2017 roku [17].

Chociaż zabudowa wiejska Bródna zaczęła powstawać pod koniec XIX wieku (po uruchomieniu linii Kolei Nadwiślańskiej i otwarciu stacji Praga w 1875 roku) to w miejscu, w którym obecnie znajduje się Park Bródnowski były jedynie pola uprawne [1]. Prace nad budową parku rozpoczęły się w 1976 roku i w ciągu dwóch lat udało się zakończyć budowę. Park budowany był z myślą o zaspokojeniu potrzeb wypoczynkowo-sportowych, natomiast jeszcze w latach 80-tych XX wieku w parku nie było oświetlenia, co sprzyjało gromadzeniu się osób spożywających napoje alkoholowe [2].

Również w latach 80-tych XX wieku krążyła miejska legenda, że "z kwadratowego otworu na terenie parku, znajdującego się pomiędzy blokiem Wyszogrodzka 6 a Wyszogrodzka 10b wyłazi niewidzialna czarna łapa. Wystarczyło, że ktoś z dorosłych rzucił hasło >Czarna łapa wyłazi< i natychmiast wszystkie dzieci uciekały do domu.” [9]

W 1997 roku rozpoczęły się prace modernizacyjne, które trwają do dziś. W tym czasie powstały place zabaw dla dzieci (realizację wykonała firma Kompania Zabaw), boiska do koszykówki, siatkówki, piłki nożnej i stoły do tenisa stołowego.

W 2009 roku w Parku Bródnowskim z inicjatywy artysty Pawła Althamera, władz dzielnicy Targówek i Muzeum Sztuki Nowoczesnej został otwarty Park Rzeźby, w którym stanęły przestrzenne instalacje polskich i zagranicznych artystów [5]. W ramach programu "Warszawa w dobrej kondycji" w 2013 roku pojawiła się w parku siłownia plenerowa [14], a w 2014 roku został podjęty przetarg na ustawienie automatycznych toalet miejskich [12]. Ciekawe jest również że teren Parku Bródnowskiego to obszar najwyższej średniej temperatury rocznej w Warszawie [15].