Posesja przy dawnej ul. Elbląskiej #9/11 (od 16 marca 2017 roku ul. Ficowskiego [10]), przy skrzyżowaniu z ul. Szamocką jest obecnie opuszczona.

W okresie międzywojennym na tym terenie, przy ul. Elbląskiej, znajdowały się trzy posesje. Pierwsza to os. Feliksówka, którą tworzył ogród, dwa większe budynki oraz długi pawilon w głębi posesji, zakręcający pod kątem 45 stopni. Zabudowania częściowo wypalone przetrwały II wojnę światową. Na południe od niej znajdowała się posesja o nazwie Dobra ziemskie Powązki. Wzdłuż południowej granicy jej działki mieściły się niewielkie zbudowania gospodarcze, które nie przetrwały II wojny światowej. Trzecia z posesji to os. Powązki Krawczyka. Znajdowała się na niej zwarta zabudowa tworząca wewnętrzny dziedziniec, która również nie przetrwała wojny.

Co najmniej od 1976 roku znajdował się w tym miejscu pawilon.

Teren dzierżawiła firma Stora Enso Poland [2], która zajmowała się przetwórstwem papierniczym [9].

25 października 2004 roku (w 2006 roku [1]) przy ul. Elbląskiej 2 powstał Squat Elba. 26 października 2010 roku został przeniesiony na ul. Elbląską 9/11. Była tu spora hala pofabryczna z rampą, która posłużyła jako sala koncertowa na sto kilkadziesiąt osób. Zorganizowano w niej zajęcia z jogi, darmowy skatepark najpierw dla bmx-ów, a po rozbudowie za 10 tys. zł, także dla deskarzy, salę klubową na kameralne koncerty, kawiarenkę. Obok stał solidny mieszkalny barakowóz i mały domek, w którym urządzono freeshop. Całość była ogrodzona. Z właścicielem terenu, firmą Stora Enso, początkowo zawarto porozumienie [8]. Na terenie Elby odbywały się koncerty, wystawy i doroczna impreza rowerowa [9]. Prowadzono zajęcia z żonglerki i tańca [1]. W każdy czwartek odbywały się darmowe projekcje dyskusyjnego klubu filmowego Kwas [6]. Wygospodarowano osobne pomieszczenie na warsztat rowerowy, gdzie każdy mógł otrzymać pomoc przy naprawach i składaniu roweru, ale wymagana była samodzielna praca, a nie traktowanie punktu jako darmowego serwisu. Składano w nim też rowery nietypowe [6].

Na stałe zamieszkało tu nielegalnie ok. 20 osób [3]. Decyzję w sprawach domowych podejmowali tylko mieszkańcy. O pozostałej części terenu decydował kolektyw, czyli wszystkie osoby zainteresowane prowadzeniem tu działalności [5]. Mieszkańcy wcielali w życie idee współpracy, podziału obowiązków i wzajemnej pomocy. Rozmawiali w trzech językach, ponieważ połowa mieszkańców nie pochodziła z Polski [7].

Właściciel podpisał jednak umowę najmu z firmą Euro-Top-Kol i wspólnie postanowili pozbyć się lokatorów [9]. Likwidacja squatu rozpoczęła się 16 marca 2012 roku przed godziną 11.00. W obecności dzierżawcy pojawili się pracownicy ochrony Skrzecz Group. Ich zadaniem było usunięcie lokatorów. Ci zabarykadowali się w środku. Oprócz ochrony pojawiło się kilkudziesięciu policjantów, którzy użyli gazu. Na miejsce ściągnięto też armatkę wodną. Wieczorem pozostało osiem osób, które rozpoczęły pertraktacje z właścicielem [2]. Stora Enso Poland dała tydzień na wyniesienie rzeczy [9].

Pawilon został wyburzony między 2012 i 2013 rokiem. Od tego czasu teren jest niezagospodarowany.