Osiedle Kępa Tarchomińska to 18 budynków segmentowych (dwukondygnacyjnych bliźniaków), w których znalazły się łącznie 72 mieszkania [10]. Budynki wykonano w tradycyjnej technologii murowanej [7]. Mieszkania mają od 130 do 180 m2. Są ogrzewane indywidualnie przez gazowe piece kondensacyjne [5]. Na parterze znajduje się salon z aneksem kuchennym, garaż wpisany w bryłę budynku, podjazd utwardzony kostką brukową (na trzy auta), a także ogródek, łazienka i wiatrołap. Na piętrze przewidziano trzy sypialnie (jedna z garderobą), dwie łazienki i pralnię. Na poddaszu dostępne jest dodatkowe 70 m2 powierzchni [12]. Oprócz położenia na zamkniętym osiedlu, segmenty zostały dodatkowo ogrodzone. Na wewnętrznych ulicach znajdują się miejsca postojowe.

Osiedle powstało w trzech etapach. Budowę rozpoczęto na początku 2009 roku [6]. W pierwszym etapie zbudowano sześć budynków (ul. Kępa Tarchomińska #6C/C1, #6D/D1, #6E/E1, #6F/F1, #6G/G1 i #6H/H1). Pracę zakończono w IV kwartale 2010 roku [5]. W grudniu 2012 roku rozpoczęto budowę dwóch kolejnych budynków [10] drugiego etapu (ul. Kępa Tarchomińska #6K/K1, #6M/M1, #6N/N1, #6J/J1, #6L/L1, #6P/P1). Budowę całego etapu zakończono w I kwartale 2014 roku, a trzeci etap (ul. Kępa Tarchomińska #6W/W1, #6U/U1, #6R/R1, #6X/X1, #6T/T1, #6S/S1) zakończono w I kwartale 2019 roku [5].

W południowej części terenu znajdują się trzy domy jednorodzinne (ul. Kępa Tarchomińska #6, #6A, #6B). W pierwszym mieści się Bar pod 6. Do dyspozycji klientów jest weekendowy grill house, strefa zabaw dla dzieci, strefa kibica, boisko do grania w siatkówkę, mini brodzik i miejsce na ognisko [14].

Cmentarz ewangelicki na Kępie Tarchomińskiej

Za budynkami o numerach 6H/H1 znajdują się pozostałości dawnego cmentarza ewangelickiego. Zajmuje około 0.08 ha. Powstał on zapewne w I połowie XIX wieku [1] dla osadników niemieckich i holenderskich (Olędrów) zamieszkujących Kępę Tarchomińską od 1781 roku do czasów II wojny światowej [4]. Nie mógł być duży, wieś zamieszkiwało niecałe 100 osób [2] (natomiast według właścicielki posesji ciągnął się aż do ul. Przyrzecze). Cmentarz zamknięto zapewne z powodu wylewów Wisły. Nie jest znana data likwidacji, lecz ostatni zachowany nagrobek pochodzi z 1935 roku (Gotliba Kolm, w 2005 roku istniały ponadto trzy inne nagrobki: Pauliny Kozłowskiej z domu Kubysch, Beniamina i Euphnosiny oraz Zuzanny Scherling). Po II wojnie światowej teren cmentarza został rozparcelowany między polskich gospodarzy, którzy w większości polikwidowali stare groby. Na początku lat 90-tych XX wieku sugerowano wykupienie reszty terenu cmentarza przez miasto[1].

Jest to zapewne jedyny cmentarz w Warszawie, który znajduje się na terenie zamkniętego osiedla [4]. Można na niego wejść z wewnętrznej ulicy przez drewnianą furtkę [3]. Teren cmentarza nie jest porządkowany, a tym samym kompletnie zniszczony i zarośnięty [4]. Od 2012 roku cmentarz jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków [13].

Kępa Tarchomińska (Tarchominek) powstała w XV wieku na kępie utworzonej przez łachę wiślaną. W 1528 roku jej właścicielami była rodzina Świderskich. W XVIII wieku zakupiła ją rodzina Ossolińskich i włączyła w swoje dobra Tarchomin [15]. Kępa Tarchomińska znalazła się nad rzeką Skurczą (współczesny Kanał Henrykowski) i została zajęta w 1781 roku przez Olendrów, niderlandzkich kolonistów [8]. Od 1790 roku mieściła się w granicach dóbr tarchomińskich Tadeusza Mostowskiego [9].

Po II wojnie światowej pozostałości wsi zaczęły popadać w ruinę, w szczególności cmentarz [9]. W okresie PRL-u większość posesji stanowiły nieużytki, rosły tu drzewa oraz znajdowały się pojedyncze niewielkie zabudowania.

W latach 80-tych XX wieku cały teren zajmowało gospodarstwo rolne, a na większości terenu stały szklarnie.

Zabudowania istniały aż do rozpoczęcia budowy osiedla w 2008 roku. Budowę ostatniego etapu zakończono w 2019 roku. Mieszkania kosztowały między 0.76 i 1.19 mln zł [11]. Deweloperem była grupa Elmis-Invest [5].