Park im. Zasława Malickiego o powierzchni 5.96 ha znajduje się na Rakowcu [12]. W centralnej części parku jest zlokalizowany staw dwiema wyspami (2814 m²). Otaczają go uliczki spacerowe oraz odnowiony pomost. Obok Domu Kultury Rakowiec znajdują się dwa place zabaw. Większy z nich przeznaczony jest dla starszych dzieci. Znajdują się tam dwie dość nietypowe huśtawki (jako siedziska dano opony), jest sporo drabinek i linek do wspinania. Największą atrakcją mniejszego jest ogromna zabudowa, którą tworzą domki, mostki, linki i pochyła ścianka do wspinaczki. Na obu placach jest miękka nawierzchnia [5]. Park wchodzi w skład większego układu połączonych terenów zielonych. Trzy parki na Ochocie: Szczęśliwicki, Malickiego i Forty Korotyńskiego określane są jako Planty Ochockie [1].

W południowej części parku znajduje się pomnik przyrody - topola biała wpisana w rejestrze miejskim pod numerem 262 [3]. W północnej części znajduje się głaz narzutowy o treści "Pamięci inż. arch. Zasława Malickiego 1908-1994 który zaprojektował to osiedle w latach 1957-1964".

Teren ten początkowo był szlachecką wsią. W 1761 roku szpital Św. Rocha, który administrował obszarem, założył folwark Rakowiec.

W 1926 roku teren przejęła Administracja Gospodarstw Rolnych i Leśnych (AGRiL), która prowadziła tu gospodarstwo rolne [8]. Staw pośrodku parku, w miejscu po gliniance, był wtedy zarybiony, a prawo do połowu mieli mieszkańcy sąsiadującego modernistycznego osiedla WSM Rakowiec, wbudowanego w latach 30-tych XX wieku. Posiadali również własne ogródki owocowo-warzywne w południowo-wschodniej części obecnego parku [4].

AGRiL funkcjonował do roku 1948, kiedy go przekształcono w Państwowe Gospodarstwo Rolne (PGR). Już na początku działalności przedsiębiorstwo spuściło do stawu ścieki, co spowodowało całkowite wymarcie życia biologicznego. Staw został pozbawiony trzcin i niszczał do lat 60 XX w. [8].

Według planów z lat 50-tych XX wieku, wykonanych przez zespół Bohdana Pniewskiego, na wschodnim krańcu osiedla Ochota II, nazwane osiedlem bramą Warszawy, miały stanąć oficyny Domu Społecznego tworzącego dziedziniec teatru w stylu magnackim [4].

W latach 60-tych (w źródłach podawane są daty 1957-1964, 1958–1974 i 1959-69) [7][8][2] wokół tego terenu powstawały zaprojektowane przez Zasława Malickiego osiedla mieszkaniowe Rakowiec I i Rakowiec II. Były to budynki nawiązujące do funkcjonalizmu, z miejscami przyjaznymi dla człowieka i mnóstwem zieleni [8]. Na osiedlu powstała szkoła, przedszkole, ośrodek zdrowia i centrum handlowe. Podczas budowy osiedla władze Ochoty zadecydowały o zasypaniu stawu, planując w tym miejscu kolejny blok. Przypominało to scenę z filmu „Poszukiwany, poszukiwana”. Jednak w tym przypadku Zasław Malicki zdecydowanie sprzeciwił się temu i dzięki temu ocalił staw przed likwidacją [10]. Brzegi stawu wzmocniono kamieniami polnymi oraz oczyszczono go z szuwarów i zarośli [4].

W latach 60-tych XX wieku dno jeziorka wylane było betonem, a brzegi pozbawione roślinności. Na środku znajdował się metalowy niby-karmnik dla ptaków [12]. Andrzej Jegliński opisuje „Zawsze co roku, kiedy [..] cała przyroda buchała zielenią, nad nasz stawik ciągnęły zastępy pretendentów na piratów mórz południowych. Z budujących się wokół domów ściągano deski, belki, długie tyczki i inne materiały potrzebne do budowy pirackich okrętów. [..] Gdy już były gotowe, armie morskie wypływały na stawik - [..] był w tamtych czasach dzikim, zarośniętym roślinnością nabrzeżną i wodną zbiornikiem [..]. "Wciśnięty" między działki (od strony Sanockiej), zarośniętą po pas trawą łąką i krzakami (od Pruszkowskiej i od strony tzw. Starego Rakowca) i zabudowaniami folwarcznymi, które były za szpalerem olbrzymich drzew orzecha włoskiego i kasztanowców (od Trojdena). Wojny na morzu polegały na tym, żeby armadę "wroga" abordażować, a załogę wypchnąć z tratwy do wody. [..] Na brzegach stawiku natomiast, kompletnie nie zwracając na nas uwagi rakowiecczańskie dziewczynki łapały w płytkiej wodzie "traszki", by je hodować później w wielkich słojach” [11]. Jeszcze w 1997 roku w zimie dzieciaki lepiły w sadzawce bałwany, a latem bujały się na wierzbach nad wodą [13].

W 2009 roku uregulowano zejścia do jeziorka, obsadzono roślinnością, stworzono dwie, „dzikie” wyspy dla ptaków oraz drewniany taras wychodzący nad taflę zbiornika. W 2012 roku na terenie parku, w pawilonie postawionym w miejscu po opuszczonym kiosku, była realizowana inicjatywa M4, czyli cykl działań artystycznych na temat jakości życia we współczesnym mieście [6]. W 2013 roku w zachodniej części parku powstała jedna z siłowni plenerowych [9].