Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny wraz z Plebanią znajduje się na ul. Przy Agorze #9. Kościół jest kościołem parafialnym parafii pod tym samym wezwaniem. W parafii posługę pełnią siostry Salezjanki [3]. Parafia liczy 15 tysięcy osób. Działają w niej zgromadzenia ministrantów, lektorów, studentów, Akcji Katolickiej, Odnowy w Duchu Świętym, Żywego Różańca, jest Wspólnota Krwi Chrystusa, Misja św. Teresy, Apostolat Pomocy Duszom Czyścowym i Caritas [9]. Nie jest to jedyna warszawska parafia pod tym wezwaniem.

Kościół został wybudowany w konwencji high-tech w latach 90-tych XX wieku [12]. Projekt kościoła zawiera w sobie sens biblijny, teologiczny. Bryła przypomina kwokę, która gromadzi swoje pisklęta [9]. Projekt jest autorstwa Zdzisława Hryniaka [13].

Wewnątrz jest jednonawowy, na planie wieloboku. Wokół ścian prowadzi galeria, wsparta na kolumnach. Nad wejściem umieszczono organy. Wewnątrz widoczny jest spadzisty dach, z wyjątkiem części centralnej, w której znajdują się cztery pasy kasetonów. W części centralnej, na podłodze z czarno-białej mozaiki umieszczono cztery pasy ławek z oparciami oraz po jednym bez oparć. Kościół oświetlają dwa potężne żyrandole.

Na prawo od głównego ołtarza znajduje się podwyższenie dla chóru, z ławkami i instrumentami. Ściana nad nim jest podzielona krzyżem na cztery części, pośrodku znajduje się twarz Chrystusa i słowa „Idźcie i głoście Ewangelię”. W dwóch częściach górnych znajdują się figury Maryi i Jezusa z hasłami im przypisanymi. Na lewo od głównego ołtarza znajdują się kaskadowo dwa mniejsze ołtarze z obrazami Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej.

Organy

Organy zostały pierwotnie zbudowane w 1970 roku do kościoła św. Tomasza Morusa w Daun (Niemcy) przez firmę Romanus Seifert & Sohn. Zostały sprowadzone i zmontowane przez Krzysztofa Grygowicza z Janówka k. Tarczyna. Poświęcił je kard. Kazimierz Nycz 25 września 2016 roku [4].

Organy mają wiatrownice klapowo-zasuwowe. W górnej części szafy organowej z lewej strony znajduje się sekcja manuału I, a z prawej strony sekcja pedału. Sekcja manuału II znajduje się w dolnej części szafy, a żaluzja wykonana ze szkła przesłonięta jest kratownicą. Stół gry jest wolnostojący, na podwyższeniu. Grający siedzi tyłem do prezbiterium. W organach jest 20 głosów, 2 klawiatury oraz pedał (Manuał I: 1. Principal 8, 2. Spitzflöte 8, 3. Oktav 4, 4. Hohlflöte 4, 5. Superoktav 2, 6. Sesquialtera 1-3f, 7. Mixtur 4-6f 1 1/3, 8. Trompete 8; Manuał II: 1. Rohrflöte 8, 2. Salicional 8, 3. Principal 4, 4. Schweizerpfeife 2, 5. Sifflöte 1 1/3, 6. Scharf 4f. 2/3, 7. Oboe 8; Pedał: 1. Subbaß 16, 2. Principalbaß 8, 3. Gedacktpommer 8, 4. Choralbaß 4, 5. Posaune 16). Połączenia są między II i I klawiaturą, I klawiaturą i pedałem oraz II klawiaturą i pedałem. Skala manuałów to C-g3, a skala pedału to C-f1. Traktura gry jest mechaniczna, a traktura rejestrów elektryczna. Instrument ma dwie wolne kombinacje oraz kombinację pedałową, żaluzję manuału II, tremolo manuału I, tremolo manuału II i wyłączniki indywidualne głosów językowych [4].

Ołtarz

Główny ołtarz znajduje się na podwyższeniu i oddzielony jest od reszty świątyni balustradą. Umieszczony jest pośrodku absydy na planie sześcioboku, po jego prawej stronie jest ambona, a po lewej krzyż. W głębi znajduje się nisza, w której umieszczono tabernakulum, a nad nim (zamiast krzyża) znajduje się figura Maryi. Na tylnych ścianach znajdują się okna i malowidła.

Ołtarz ma specjalistyczne oświetlenie. Początkowo prezbiterium było oświetlone lampami metalohalogenowymi zamontowanymi na belce ok. 15 metrów od posadzki. Część tych lamp uległa z czasem przepaleniu, w związku z czym lampy zdemontowano i w zamian umieszczono sześć opraw po cztery reflektory diodowe typu AR 111 o kącie świecenia 20 stopni i o mocy pojedynczego reflektora 16.5W. Reflektory podzielono na dwie, osobno włączane grupy. Pierwsza oświetla ołtarz, druga prezbiterium. Podświetlenie LED zamontowano też wokół figury Matki Bożej za ołtarzem. Przy wystawianiu Najświętszego Sakramentu używa się tylko podświetlenia ołtarza, a w czasie Mszy Świętej podświetla się całe prezbiterium i obszar za figurą [15].

Nowe oświetlenie ma też ołtarz w dolnym kościele, gdzie zastosowano 5.5-watowe zamienniki diodowe halogenów MR16 z trzonkiem GU10 zasilane napięciem 230 V AC [15].

Witraże

Witraże projektowane były jako ostatni dopełniający element wystroju wnętrza w 2003 roku. Istniały już wówczas kaplice boczne z szeregiem obrazów (każda w swoim specyficznym stylu). Bogata ikonografia z elementami figuralnymi, spowodowała że witraże zostały pomyślane jedynie jako kolorystyczne plamy dopełniające. W prezbiterium umieszczono witraże z motywem abstrakcyjnym z figuralnymi medalionami. W nawach bocznych są desenie z polskich kwiatów, a w oknie nad organami Święta Rodzina. Witraże zostały wykonane w latach 2003-2005 według projektu Tomasza Tuszko i wytycznych proboszcza Mariana Prusa [5].

Zabudowania parafialne znajdują się w południowej części posesji. Plebania znajduje się na południowym zachodzie, w 2-3-kondygnacyjnym budynku na planie przypominającym literę G. Na południowym wschodzie mieści się zakład pogrzebowy Olimp, z kaplicą. Przed kościołem zaplanowano dwa ogrody: maryjny oraz biblijny.

Ogród Biblijny

W południowej części (między zabudowaniami) powstał tzw. Jordan, zasilany wodą deszczową za dachów. Rosną tam drzewa i inne rośliny znane z Biblii [9].

Ogród Maryjny

Ogrody Niepokalanej znajdują się w północno-wschodniej części posesji. Jest to miejsce, do którego wierni mogą przychodzić, modlić się i odpoczywać. Wcześniej tym na terenie była pusta przestrzeń, gdzie stał jedynie wysoki krzyż. Idea powstania ogrodu narodziła się, gdyż parafianie siadali na stojących w pobliżu ławkach i modlili się. Wyciągnięto wniosek, że potrzebne jest miejsce, w którym można modlić się na zewnątrz kościoła [8].

Za projekt odpowiada zespół prof. Dariusa Śmiechowskigo. Przed kościołem stoi Ogród znajduje się w specjalnie obniżonym terenie, nazwanym Doliną Chrztu. Upamiętnia ona Milenium Chrztu Polski i początki budowy osiedla Brzeziny-Wrzeciono. Centralne miejsce zajmuje kaplica z figurą Matki Bożej Fatimskiej oraz ołtarz z pierwszej kaplicy parafii, który jest tronem Matki Bożej. W kaplicy umieszczono kamień z miejsca fatimskich objawień. Jest tu również fontanna symbolizującą Trójcę Świętą. Od kaplicy do Doliny Chrztu schodzi się po siedmiu stopniach, co oznacza zejście po drodze siedmiu grzechów głównych ku oczyszczeniu, a wchodzenie w górę wstępowanie drogą siedmiu cnót ku doskonałości życia. W Dolinie znajduje się głaz, który stanowi wizję Madonny, skierowanej w stronę socjalnych bloków. Usytuowano tutaj kamienie, symbol ludzkich grzechów, na których widnieją słowa „Polska zawsze wierna -Polonia semper fidelis 966-1966” oraz napis nawołujący o uwolnienie od pokusy grzechu. W Ogrodzie Niepokalanej przypomniana jest pierwsza część historii zbawienia. Symbolizuje ją pięć kamieni, nawiązujących do stworzenia człowieka, powołania Abrahama, Mojżesza, Dawida i proroków. Dopełniają je stacje kolejnych części Różańca. Każdej z niej towarzyszy nauczanie św. Jana Pawła II, a cała symbolika wkomponowana jest w roślinność [8].

Osiedle Wrzeciono powstało na terenie dawnego lotniska Młociny (w czasie budowy to były pastwiska [14]) z myślą o pracownikach Huty Warszawa. Zbudowano je w latach 1961-1969 według planów Stefana Deubela i Lecha Zaborskiego. Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP został zaplanowany jako centralny punkt osiedla [11].

Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny została erygowana 15 marca 1980 roku przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Przeniesienie Parafii z ul. Dewajtis 3 na osiedle Wrzeciono nastąpiło 8 września 1983 roku przez ks. bp. Kazimierza Romaniuka, który tego dnia poświęcił kaplicę i plac pod budowę nowego kościoła. Dnia 30 maja 1988 roku kard. Józef Glemp dokonał poświęcenia oraz wmurowania kamienia węgielnego [1].

9-10 grudnia 1989 roku ks. bp Marian Duś przeprowadził kanoniczną wizytację parafii oraz rozpoczął sprawowanie sakramentów świętych w dolnym kościele. 8 września 1990 roku ks. bp Władysław Miziołek konsekrował trzy dzwony [1].

Teren kościelny został ogrodzony, dach kościoła został pokryty blachą, otynkowano ściany, założono żyrandole, instalację elektryczną i nagłośnienie. Sprowadzono z Włoch figurę Matki Boskiej Niepokalanej do głównego ołtarza. Zakończono wystrój ołtarzy bocznych, umeblowano zakrystię, ułożono posadzkę, wykonano ławki i konfesjonały. Zakończono prace wykończeniowe na plebanii [1].

Kościół został postawiony bardzo szybko, w ciągu 10 lat [9]. 8 września 1995 roku kard. Józef Glemp dokonał uroczystego poświęcenia świątyni. 16 września 1997 roku umieszczona została konstrukcja stalowej wieży kościoła [1].

W 2013 roku nastąpiła adaptacja podziemi domu parafialnego, gdzie powstało Centrum Duszpasterskie Immaculata z dwoma pomieszczeniami: kawiarenką dla młodzieży oraz salonikiem gościnnym. Do dyspozycji osób starszych i niepełnosprawnych została udostępniona winda. Przebudowano przedsionki bocznych wejść do kościoła dolnego i górnego. Dolny kościół został odmalowany, zmieniono nagłośnienie i oświetlenie [9].

W podziemiach świątyni w 2014 roku powstało oratorium „Iskra Miłosierdzia”, w którym codziennie do późnych godzin wieczornych ma miejsce adoracja Najświętszego Sakramentu [8].

W stulecie objawień fatimskich, 13 maja 2017 roku, w parafii został poświęcony Ogród Niepokalanej. Centralnym miejscem jest kaplica z figurą Matki Bożej Fatimskiej [8].

Za budowę kościoła i domu parafialnego odpowiedzialny był ks. Proboszcz Marian Prus [6]. Ks. Prus ustąpił z urzędu proboszcza zanim jeszcze osiągnął wiek emerytalny. Uznał, że duża parafia i nowe wyzwania potrzebują młodszego proboszcza i podał się do dymisji wcześniej niż musiał. Jego następcą został w 2004 roku obecny metropolita warmiński, abp Górzyński [7]. Był proboszczem do 2012 roku. Jego obowiązki przejął ks. prof. Stanisław Warzeszak [9], który zmarł 24 sierpnia 2017 roku [10]. Od 8 września 2017 roku proboszczem jest ks. prałat dr Marek Szymula.