Pięciokondygnacyjna kamienica Domu Spółdzielni Budowy Własnych Mieszkań Urzędników Poczty, Telegrafu i Telefonu (ul. Dobra #8/10) ma dwie fasady, od ul. Dobrej (krótszą) i od ul. Smulikowskiego. Fasada od ul. Smulikowskiego jest symetryczna, trzyczęściowa, rozdzielona niewielkimi wcięciami, którymi prowadzono rynny. Części boczne mają po trzy osie okien pojedynczych po bokach i podwójnych z balkonami na pierwszym, trzecim i czwartym piętrze. Balkony są powielone w części środkowej, gdzie występuje jedyne w całej kompozycji zaburzenie symetrii, którym jest brama wjazdowa. Okna z balkonami na pierwszym piętrze mają zaokrąglone boniowanie i znajdują się w niewielkiej niszy, przedłużonej w dół na poziom parteru. Wokół całego budynku między pierwszym i drugim piętrem przebiega śródgzyms, oddzielający część bonowaną (na dole) od bardziej modernistycznego stylu na górze. Fasada od ul. Dobrej ma analogiczną, trójdzielną kompozycję, z tym że część centralna jest węższa (trzyosiowa, a nie siedmioosiowa). Narożnik jest ścięty.

Budynek posiada wewnętrzny dziedziniec, otoczony ze wszystkich stron. Południowy budynek ma dwie klatki schodowe umieszczone w niewielkich, zaokrąglonych ryzalitach. Od wschodu znajduje się analogiczna część, jak od ul. Dobrej (z centralnym wejściem). Od północy obie części są połączone dwukondygnacyjną dobudówką (po obu stronach znajdują się dwa wejścia). Ostatnie wejście jest umieszczone na osi narożnika ul. Dobrej i ul. Smulikowskiego. Od dziedzińca również znajdują się balkony, nieco bardziej chaotycznie rozmieszczone.

W budynku funkcjonuje Reggae Galeria [4].

Kamienicę w latach 1977-1993 zamieszkiwał ksiądz Janusz Stanisław Pasierb, poeta i nauczyciel akademicki [2]. W narożniku budynku znajduje się tablica przypominająca jego postać.

W XVIII wieku w tym miejscu znajdowało się koryto Wisły.

Na przełomie XIX i XX wieku był tu niezabudowany fragment (z drzewami i ogrodem) posesji ciągnącej się od ul. Solec.

Budynek został zbudowany przez Spółdzielnię Budowy Własnych Mieszkań Urzędników Poczty, Telegrafu i Telefonu w 1925 (1926 [2]) roku, najpewniej według projektu Mariana Lalewicza [1].

W czasie okupacji w kamienicy w lokalu nr 7 mieszkała malarka Zofia Eggers. Udzielała przez dwa lata na tajnych kompletach lekcji rysunku, malarstwa i historii malarstwa. W latach 1941 i 1942 w jej mieszkaniu były prowadzone wykłady Wydziału Prawa Tajnego Uniwersytetu Warszawskiego [5].

Kamienica w 1944 roku straciła mansardowy dach, którego po wojnie nie zrekonstruowano [2].

W 1964 roku wykonano w kamienicy remont ogrzewania. Na początku sezonu grzewczego w listopadzie nowe kaloryfery nie wytrzymały próby „gorącej” i w wielu mieszkaniach popękały, a w części nie grzały [3].

Latem 2017 roku została odnowiona elewacja od ul. Smulikowskiego.