Fabryka Domów Tarchomin w Starych Świdrach (ul. Myśliborska #47/53 róg ul. Świderskiej #35/43) powstała w celu produkcji gotowych elementów ścian i sufitów, co skracało czas budowy mieszkań w Warszawie. Obecnie to opuszczony teren, który zajmuje około 40 ha [1].

Na terenie kompleksu znajdują się m.in. warsztaty i stacje paliw [5]. Część fabryki została zagospodarowana przez prywatne firmy budowlane, jest też stacja przekaźnikowa GSM [1]. Obszar jest podzielony płotem na dwie części [5]. Na terenie kompleksu znajduje się opuszczony wieżowiec, a także ogromne silosy, hale fabryczne i wiele innych budynków, w tym całkiem spore i wielopiętrowe warsztaty czy biura. Kolejne budynki są stopniowo wyburzane [7].

Część gruntów tarchomińskich należących do Tadeusza Mostowskiego o powierzchni 1 morgi i 150 prętów (8300 m2) przy osadzie Stare Świdry 5 sierpnia 1826 roku wydzierżawił Ludwik Hirschmann, przedsiębiorca fabryki płodów chemicznych w Warszawie, który wzniósł w okolicy wytwórnię octu winnego i estragonowego. W 1860 roku ówcześni właściciele wytwórni, czyli August Hirschmann, Jan Chryzostom Kijewski oraz Karol Scholtze odstąpili ją wraz z gruntem czynszowym i wszelkimi zabudowaniami, piecami, szopami i aparatami do fabrykacji octu za sumę 35000 rubli srebrem Ludwikowi Spiessowi, właścicielowi składu materiałów aptecznych w Warszawie [12].

Na początku XX wieku Stare Świdry były podwarszawską wsią [8].

Na zdjęciach lotniczych z 1945 roku były tu pola uprawne. W 1951 roku Stare Świdry zostały włączone do granic Warszawy [8].

Budowa Fabryki domów na Tarchominie trwała w latach 1976-1977. W 1978 roku najpewniej zaczęła działać (wtedy została uruchomiona jednostanowiskowa pętla autobusowa „Fabryka Domów Tarchomin” [9]. Trasę kończyły tu linie 101, 178, 178-bis, 378, 401 i H [2]). Podczas uroczystego otwarcia przez Edwarda Gierka suwnice ciągnęła ciężarówka, co miało sugerować, że fabryka już działa. Niektórzy twierdzą, że budowa była całkowicie nieuzasadniona i nie wyprodukowano tu żadnej wielkiej płyty, gdyż główna fabryka domów Faelbet na Żeraniu i tak miała zbyt duże rezerwy [7].

W 1984 roku fabryka jeszcze działała, ale były to jej ostatnie chwile [6].

Fabryka została zamknięta na początku lat 90-tych XX wieku, gdy zaczęto odchodzić od technologii wielkiej płyty [1]. Pętlę autobusową zlikwidowano w grudniu 1990 roku. Połowa pętli została zajęta przez stację paliw Wasbruk. Druga połowa wraz z wyjazdem jest przejezdna. Na latarni przystankowej pozostały miejsca na tablice informacyjne [9].

Powolna rozbiórka hal fabrycznych zaczęła się od 2001 roku.

W 2004 roku przy ul. Myśliborskiej 56 rozpoczęła działalność [11] niepubliczna szkoła podstawowa Nasza Szkoła. W 2013 roku przeniosła się do nowego budynku przy ul. Liczydło 3 [10].

Swoje zaplecze techniczne posiadał tu budowany Most Północny [1].

Na terenie fabryki w 2008 roku [3] planowano budowę osiedla Kępa Iberyjska [2], zaprojektowanego przez grupę architektoniczną Eddea Arquitectos z Sewilli. Głównym założeniem było myślenie w pierwszej kolejności o otwartej przestrzeni, ulicach, terenach zielonych i miejscach aktywności społecznej, a dopiero później o zapełnieniu terenu budynkami [4]. Planowano galerię handlową, bulwar, halę widowiskowo-sportową na 3000 osób, szkołę, szpital, przychodnie, ośrodek kultury i centrum nauki języków obcych. Zabudowa miała wzrastać w miarę oddalania się od rzeki. Osiedle zaplanowano dla 10-15 tys. osób. Realizacja projektu miała kosztować 300 mln euro, a termin ukończenia planowano na 2016 rok [3]. Budowa nie doszła do skutku, m.in. z powodów problemów własnościowych.

Obok dawnej Fabryki Domów znajduje się składowisko popiołu z elektrociepłowni Żerań i nielegalne wysypiska śmieci [3].