Willa przy ul. Błękitnej #29 (róg ul. Uroczej) wyróżnia się wieżyczką i śródziemnomorską (antyczną) stylizacją. Na zachowanych oryginalnych różowawych ścianach znajdują się resztki malowideł, którymi willa była kiedyś pokryta w całości [3]. Były to sceny z Quo Vadis [7]. Większość obrazów jest mocno zatarta lub została przykryta tynkiem podczas przebudowy. Na południowej ścianie zachował się okolony wieńcem portret poety Wincentego Pola [3]. Początkowo były dwie wieże (niższa drewniana i wysoka murowana [7]). Przeszklona wieża miała dawniej sens, gdyż dookoła nie było innych zabudowań. Obecnie niższa część dachu została podniesiona. Dom jest obrośnięty dość wysokim bzem i jaśminem (większość gruntów była piaszczysta i niewiele roślin mogło tu rosnąć) [1].

W 1877 roku powstała stacja kolejowa Wawer na linii kolei nadwiślańskiej, a w 1894 roku obok stacji powstał Nowy Wawer [6].

Podczas wal niższą drewnianą wieżę zniszczył pocisk. Po pożarze został prowizorycznie wymieniony dach (pierwotnie dach był kryty blachą ocynkowaną, malowaną farbą okrętową, po zniszczeniu papą) [7].

Miejscowości położone między Wałem Miedzeszyńskim a linią kolejową do Otwocka w okresie 1924-1939 należały do gminy Zagóźdź. Wawer przekształcił się w osiedle domów letniskowych [6], z linią kolejową jako osią założenia [5]. Jednym z domów była willa przy ul. Błękitnej 29, zbudowana około 1923 roku. Była to willa murowana, powstała na parceli Grzegorza Drożdża należącej do wsi Zastów. Architektem był Jan Dąbrowski, a zleceniodawcą Stanisław Szydłowicz [2]. Był to jeden z pierwszych domów zbudowanych po parcelacji w 1923 roku [5].

Podczas okupacji harcerz Jerzy Szydłowicz „Grześ”, mieszkający w domu przy ul. Błękitnej 29, zdobył m.in. maszynę do pisania i powielacz drukarski na potrzeby wydawania konspiracyjnych broszur i pism (m.in. „Na Straży”, „Hejnał”). Urządzenie pracowało w jego domu, drukując 200 odbitek na godzinę. „Grześ” prowadził również w domu przy ul. Błękitnej nasłuch radiowy (za obie działalności groziła kara śmierci) [4].

W okresie PRL-u właścicielem wilii był artysta malarz, który po prawej stronie przeszklonej wieży miał swoją pracownię [1]. Budynek został częściowo przebudowywany [2].