Za projekt budynku przy ul. Literackiej #11 odpowiadał architekt Tadeusz Spychała [1]. Współautorami byli Andrzej Orliƒski i Wojciech Popławski, Anita Zajączkowska, Mark Gilbert i Werner Leithner. Autorem konstrukcji był BWL Projekt, inwestorem EuRoPolGaz, a generalnym wykonawcą PHZ Bartimpex (podwykonawcą była spółka Karpaty [6]) [7]. Obiekt miał mieć siedem kondygnacji, a pod powierzchnią dwupoziomowy parking na 380 samochodów oraz korty tenisowe [1], przykryte panelami z warstwą roślinną na nich. Konstrukcja miała być monolityczna żelbetowa z atrium o konstrukcji stalowej [8]. Całość umieszczono na specjalnie uszczelnianych fundamentach, bo pod ziemią sączy się dawna rzeczka Ruda. Elewację zaprojektowano z zielonego kwarcytu wydobywanego tylko przez kilka miesięcy w roku w jedynym w Europie kamieniołomie na pograniczu Włoch i Szwajcarii [3].

Całość zajęła 35 tys. m2 przestrzeni użytkowej. Parter, pierwsze piętro oraz teren wokół budynku miały być ogólnodostępne [1]. Budynek miał składać się z kilku części [1]. Oprócz pokoi dla pracowników zaplanowano tu salę fitness, dwa kryte korty tenisowe, centrum konferencyjne, galerię, salę widowiskową z garderobami i restaurację dla 140 osób [4]. W środkowej części budynku miało powstać atrium w formie ogrodu zimowego, z podwieszonym u góry stalowym kokonem (na wysokości 20 metrów [8]) kryjącym salonik i bar dla VIP-ów. Do tego zaplanowano nowoczesną salę konferencyjną na 250 osób z fotelami chowanymi w podłodze oraz supernowoczesne systemy klimatyzacji, centralnego odkurzania i wykrywania intruzów w pobliżu budynku [3].

W XIX wieku znajdował się tu końcowy odcinek umocnienia biegnącego od Fortu Bema. Pozostałością obniżenia terenu było zachowane do lat 90-tych XX wieku niewielkie jezioro. Obok niego jeszcze w 1945 roku stał budynek (przy dzisiejszym skrzyżowaniu ul. Gen. Maczka z a. Armii Krajowej).

W 1976 roku na fragmencie posesji od ul. Literackiej znajdowały się ogródki działkowe. Pozostały fragment był niezagospodarowany.

W 1994 roku wokół zbiornika wodnego znajdowały się baraki lub warsztaty. Według planów miał w tym miejscu powstać park [4].

W 1993 roku, niedługo po podpisaniu umowy rządowej o budowie gazociągu jamalskiego, powstała spółka EuRoPolGaz SA [1]. Miała zarządzać gazociągiem, który stworzyłyby dwie rury transportujące łącznie 67 mld m3 gazu rocznie [2]. W pobliżu Trasy Armii Krajowej zaplanowano budowę wielkiej siedziby dla EuRoPolGazu, która miała stać się wizytówką firmy [1].

Budowę planowano na lata 1999-2001 [8]. Prace gruntowe ruszyły pod koniec 1999 roku. W czerwcu 2000 roku został wmurowany kamień węgielny pod dyspozytornię i budynek biurowo-administracyjny. W 2002 roku budowę przerwano [1], gdyż firma zaczęła ograniczyć wydatki z powodu wstrzymania budowy drugiej nitki gazociągu [2]. Obiekt w momencie zakończenia prac był w stanie surowym zamkniętym, miał stolarkę aluminiową, częściowo okna i granitową elewację, podłączone zostały media [4].

Od momentu porzucenia budynek stoi jako szkielet, będący własnością Skarbu Państwa (PGNiG i Gazprom) [1]. Przed 2010 rokiem planowano go sprzedać za koszty budowy, czyli 150 (230 [1]) mln zł, inwestorzy wyceniali go najwyżej na 70 mln zł [2].

W 2010 roku zasugerowano stworzenie w nim kampusu artystycznego [2], tzw. Europejskiego Centrum Edukacji Artystycznej Akademii Sztuk Pięknych. Pomysłodawcą był Szymon Kozłowski. W planach była restauracja artystyczna, profesjonalna sala widowiskowo-teatralna na 250 osób, na szczycie budynku kawiarnia widokowa z panoramą, małe kino, dom aukcyjny, galerie sztuki, duża księgarnia, salon sprzedaży muzyki, nowoczesna biblioteka, basen i hala sportowa [4]. Mimo chęci wszystkich zainteresowanych (mieszkańców, rektorów, władz dzielnicy oraz EuRoPolGazu) projekt nie wyszedł z fazy koncepcji.

Od 2011 roku EuRoPolGaz ma siedzibę w biurowcu Hortus na Powiślu [3]. Po 4 latach prób sprzedaży [2] właściciele doszli do wniosku, że podarują gmach miastu. Władze Warszawy miały zapłacić 26 mln zł podatku od darowizny i przenieść tu biura Urzędu Miasta, lecz z braku środków nie były zainteresowane propozycją [1].

W 2017 roku działką zainteresowało się Centralne Biuro Antykorupcyjne na potrzeby swojej nowej siedziby [1].