Kamienica Józefa Flatta


Kamienica Józefa Flatta

Mimo że kamienica powstała w stylu napoleońskim, jej zdobienia zostały usunięte w powojennej odbudowie. Została zbudowana na planie litery T, co było niespotykane w Warszawie. Przed II wojną światową była to typowa kamienica śródmiejska, w każdym mieszkaniu zostali dorzuceni jacyś sublokatorzy. W okresie PRL-u standard nie uległ znaczącej poprawie, zmienił się dopiero na początku XXI wieku, kiedy przeszła generalny remont.

rejestr zabytkówrejestr zabytkówzabudowa śródmiejskazabudowa śródmiejska

Powiedz, jak bardzo lubisz to miejsce w Warszawie:

  • Ulice:   ulica Dobra
  • Rok powstania:  1913-1913
  • Obszar MSI:  Powiśle
  • Wysokość:   18 m
  • Funkcja:  mieszkaniowa
  • Styl:  napoleoński
  • Związane osoby: Flatt Józef

Opis urbanistyczny:

Kamienica Józefa Flatta (ul. Dobra #7) w momencie budowy otrzymała detal w stylu cesarza Napoleona. Nad wejściem znajdowało się eliptyczne okienko (wole oko) ujęte w delikatne, sztukatorskie obramienie. Poniżej okien zwisały klasycystyczne festony. Budynek miał cztery piętra, wysoki parter i suterenę ze sklepami. Układ przestrzenny (zamiast bramy na osi i podwórka studni pośrodku posesji tuż za domem frontowym znalazła się oficyna, a całość w rzucie przypominała literę T) różnił się od tego, jaki stosowano w Warszawie, natomiast był wówczas chętnie stosowany w Niemczech. Kamienica miała jedną klatkę schodową o stromych, drewnianych schodach i około 30 mieszkań. Mieszkania były jedno- i dwupokojowe, każde z własną ubikacją bez łazienek. Wiele mieszkań (35-50%) było wilgotnych. Podest klatki schodowej wyłożony był czarno-białą posadzką. Dom początkowo miał oświetlenie gazowe, później mieszkańcy indywidualnie zakładali oświetlenie elektryczne. Liczniki gazowe uruchamiane były na monetę, aby włączyć gaz, trzeba było wrzucić dwie kopiejki [1].

Kamienica jest obecnie wpisana do rejestru zabytków [5].

Obiekty, pomniki, tablice:


Obiekty, pomniki, tablice

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

XVIII wiek i wcześniej:

W XVIII wieku na terenie posesji znajdowały się sady.

XIX wiek:

Dom zbudowano w 1913 roku, gdy świętowano rocznice związane z wojnami napoleońskimi. Jej właścicielem był Niemiec Józef Flatau [1].

Okres międzywojenny:

Wśród mieszkańców dominowali rzemieślnicy i robotnicy. Nie było lokalu zajętego tylko przez jedną rodzinę, wszędzie mieszkali sublokatorzy (przykładowo w jednym z dwupokojowych mieszkań egzystowało pięć osób rodziny i dwóch sublokatorów) [1].

Mieszkali tu m.in. rodzina żydowska Monkobyckich, p. Głowacka, żyjąca na kocią łapę z profesorem. W suterenie mieściły się sklepiki i warsztaty. W niewielkim pomieszczeniu, do którego schodziło się po siedmiu schodkach, pracował i mieszkał szewc pan Deczyk. Sypiał na łóżku odgrodzonym od warsztatu szafą. Pewnego dnia, gdy żona poszła na zakupy, powiesił się w szafie, udało się jednak go odratować. W innej suterenie mieścił się sklep spożywczy Jędrzejewskich. Poza artykułami spożywczymi można było tu kupić papierosy, zapałki, gilzy [1].

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Fasada

[1937] Fasada (źródło)

II wojna światowa i Powstanie Warszawskie:


II wojna światowa i Powstanie Warszawskie

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

Odbudowa stolicy:

Po II wojnie światowej zostały skute skromne dekoracje [1].

Czasy PRL-u:


Czasy PRL-u

Niestety nie wiemy nic o tym miejscu w wybranym temacie.

Przemiany 1989-2000:

Ponieważ mieszkańcy nie chcieli płacić czynszów, stan kamienicy się pogarszał. Po transformacji ustrojowej mieszkania otrzymywali tu ludzie wysiedlani z innych kwaterunkowych mieszkań, m.in. mieszkańcy domków na Jazdowie czy z oficyny kamienicy przy ul. Marszałkowskiej 60 [3].

XXI wiek:

W latach 2005 [4] - 2011 wykonano remont budynku, remont nawierzchni i zagospodarowanie terenu podwórka [2]. Całość pochłonęła 5.4 mln zł. Dodano w mieszkaniach łazienki, zamontowano ogrzewanie, ciepłą wodę. Pięć mieszkań dostosowano do osób niepełnosprawnych, np. zamontowano specjalne wanny otwierane z boku. Ponadto znalazło się dwadzieścia innych mieszkań i osiem lokali użytkowych (siedem na parterze w suterenie oraz lokal na poddaszu, bardzo dobrze doświetlony oknami dachowymi). Budynek otrzymał jasną elewację i nową klatkę schodową z windą. Winda ma dziesięć przystanków, bo zatrzymuje się też na półpiętrach. Od podwórka zamontowano podjazd dla osób na wózkach [4]. Nie zadbano jednak o osuszenie budynku i izolację wilgotnościową [3].

Baza stron www, gdzie można znaleźć grafiki:

Poddasze

[2012] Poddasze (źródło)

Fasada

[2012] Fasada (źródło)

Podwórze

[2012] Podwórze (źródło)

Podwórze

[2012] Podwórze (źródło)

Wnętrza

[2012] Wnętrza (źródło)

Wnętrza

[2012] Wnętrza (źródło)

Fasada

[2014] Fasada (źródło)

Opis przygotowano: 2018-11