Kompleks (ul. Obrońców Tobruku #48) ma docelowo obejmować kościół, Centrum Rodziny im. Św. Jana Pawła II oraz dom parafialny [5]. Obecnie jest tu kaplica na pięćset osób (270 miejsc siedzących [11]) [10]. Obok znajduje się niewielki dom parafialny na rzucie litery T oraz parking w miejscu dawnego hangaru. Pozostał też plac manewrowy przed hangarem. Tereny na północ i na południe to zadrzewione zagajniki.

Proboszczem jest ks. Sławomir Abramowski (2015-) [6]. Jest to pierwsza parafia w Archidiecezji Warszawskiej, której patronem jest Jan Paweł II, natomiast jest drugą w granicach Warszawy [11], gdyż 2 października 2011 roku została erygowana wojskowa parafia pw. Jana Pawła II w Warszawie-Wesołej [18].

Przy parafii działa też przedszkole Jan Pawełek.

W kaplicy całą ścianę za ołtarzem zajmuje ikona Chrystusa Pantokratora w otoczeniu Najświętszej Maryi Panny i świętego Jana Chrzciciela. Wykonał ją Piotr Sujka. Ten typ ikony nazywa się z greckiego Deesis (błaganie). Jezus ma nietypową twarz, w proporcjach jakie mają dzieci. Ma ślady ukrzyżowania na rękach i nogach. Wyciąga prawą rękę w geście błogosławieństwa, której wyciągnięte palce (wskazujący i środkowy) oznaczają połączenie natury boskiej i ludzkiej, zaś trzy pozostałe złączone ze sobą symbolizują jedność Trzech Osób Boskich (tzw. układ benedictio graeca). W lewym ręku trzyma księgę Słowa Bożego ze słowami „Miłujcie waszych nieprzyjaciół” i „Przyjdę niebawem”. Jego postać, jako władcy, została umieszczona na trzech kręgach, symbolizujących kolejno ziemię (ultramaryna), śmierć (czerń) i niebo (szary błękit). Z czterech stron przylegają czerwone trójkąty, symbolizujące cztery ewangelie, o krawędzi ostrej jak miecz. Po obu stronach są cztery postacie. Jan Chrzciciel i Maryja uosabiają rzeszę zbawionych, otaczają ich aniołowie (mają inną niż ludzie naturę, co symbolizuje żółty pas oraz duże stopy), w tym Archanioł Gabriel (stojący przy Maryi) i Michał, którzy mają skrzydła i laski (symbolizujące poselstwo). Przemianę po zbawieniu wyrażają kolorowe szaty wszystkich postaci [8].

Przed II wojną światową teren nie był zagospodarowany, było to przedpole fortu Bema.

Hangar nr 2

W 1945 roku powstało tu prowizoryczne lądowisko, a w 1947 roku wybudowano pierwszą utwardzoną drogę startową [20]. W okresie PRL-u dzisiejsze ul. Widawska i ul. Księcia Bolesława były drogami dojazdowymi dla samolotów z wojskowego lotniska Warszawa-Babice [1] do Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych [20]. Przy ich połączeniu powstał hangar nr 2 [10].

Pod koniec lat 60-tych XX wieku tutaj, w Polowych Warsztatach Lotniczych, przebudowywano dziesiątki Limów do wersji Lim-6R i Lim-6bis [19].

Wojsko Polskie w latach 80-tych XX wieku przekazało tę część terenów lotniska miastu pod zabudowę mieszkaniową [20]. W północnej części opisywanego obszaru znajdowały się wówczas ogródki działkowe. Ul. Widawska otrzymała nazwę 22 lutego 1980 roku [2]. Ul. Obrońców Tobruku powstała w podobnym czasie, ale nazwę otrzymała 15 grudnia 1997 roku [3].

Przy hangarze kręcono filmy, m.in. Teraz albo Nigdy [1], Mała Apokalipsa [16] czy Życie raz jeszcze [17].

Po transformacji ustrojowej początkowo był tu parking. W 1993 roku powstały na hangarze malowania będące częścią scenografii filmu Mała Apokalipsa [16]. Obiekt był jednak coraz bardziej zdewastowany [11], przez pewien czas pełnił rolę garaży [2].

Między 2008 i 2012 rokiem plac przed hangarem dzierżawiła szkoła nauki jazdy [1] (albo tor gokartowy). Hangar wyburzono w 2013 roku.

Parafia Jana Pawła II

Zgodę na budowę kościoła, plebanii, wieży kościelnej oraz towarzyszącej infrastruktury w tym miejscu Archidiecezja warszawska uzyskała w 2009 roku [15], nie miała jednak własności terenu.

Władze Warszawy przekazały działkę (jedną z dwóch [15], łącznie wartości 35 mln zł [10]) 10 stycznia 2014 roku [6] jako wymianę za inne grunty: przy Kopie Cwila na Ursynowie, na Starym Mieście i Nowolipkach [11] oraz przy ul. św. Barbary. Chociaż w prasie pojawiały się tytuły, że na Bemowie „Kościół dostał prezent od miasta” to faktycznie oddane grunty kościelne były więcej warte [15].

Gdy w 2014 roku papież Franciszek wyniósł na ołtarze Karola Wojtyłę, kard. Kazimierz Nycz zdecydował, że kolejna parafia będzie pod wezwaniem św. Jana Pawła II [5]. 24 maja 2014 roku powołał rektorat św. Jana Pawła II, który objął część obszaru parafii Matki Bożej Królowej Aniołów (wówczas największa parafia w kraju pod względem liczby mieszkańców, należało do niej 40-60 tys. ludzi [10]) oraz parafii św. Jozafata. 16 czerwca 2014 roku rektorem został ks. Sławomir Abramowski [6]. Miała to być wspólnota o nastawieniu misyjnym [4].

Poświęcenie terenu miało miejsce 21 (18 [8]) września 2014 roku [6]. Na posesji stanął krzyż [4]. W 2015 roku trwała budowa baraku-kaplicy, a pierwsza msza święta rozpoczynająca stałe duszpasterstwo została w niej odprawiona 2 kwietnia 2015 roku. 24 kwietnia 2015 roku zostały uroczyście wprowadzone relikwie św. Jana Pawła II (w postaci kropli krwi, relikwiarz ufundowali Rycerze św. Jana Pawła II [14]), a kard. Nycz poświęcił nowo wybudowaną kaplicę [6]. Dość długo nie miała podciągniętego prądu, w niedzielę nagłośnienie zasilano z agregatu. Prace budowlane zakończono jesienią 2015 roku (26 października [10]). Konstrukcja przypomina blaszany pawilon handlowy ze spadzistym dachem. We wnętrzu oprócz kaplicy jest zakrystia, kancelaria i pomieszczenie parafialne. Na poddaszu zaplanowano mieszkania dla trzech kapłanów [4].

1 września 2015 roku w miejsce rektoratu ustanowiona została parafia pod tym samym wezwaniem (213 parafia w archidiecezji [11]). Proboszczem pozostał ks. Abramowski [6]. Kard. Nycz postanowił, że okoliczni mieszkańcy mogą przez dziesięć lat przyjmować sakramenty według swojego wyboru w jednej z dwóch sąsiednich parafii [12].

W 2019 roku obok kaplicy powstał budynek domu parafialnego na planie litery T.

22 września 2020 roku został złożony wniosek o wydanie decyzji o warunkach zabudowy dla budowy kościoła, centrum Jana Pawła II i plebanii wraz z niezbędną infrastrukturą [14]. Szacowany koszt to kilkanaście mln zł (kościół) i kolejnych kilka mln zł (pozostałe budynki). Czas realizacji przewiduje się na minimum 4-5 lat [7].

24 listopada 2020 roku podczas mszy świętej jedna kobiet rzuciła się na księdza, wyrywając mu z ręki komunikant i przewróciła kielich z winem, usiłując dokonać profanacji. Kobieta została powstrzymana przez służbę liturgiczną [13].

12 września 2021 roku parafia otrzymała relikwie kard. Stefana Wyszyńskiego.

Projekt świątyni

Budowany kompleks przewidziano na południe od stojącej kaplicy. Składa się z dwóch części, dość surowych, połączonych ze sobą, pomiędzy którymi zaplanowano wieżę. Część kościelna jest na planie ośmiokąta, nawiązując tym do starożytnych chrześcijańskich budowli sakralnych, zwłaszcza baptysteriów. Wewnętrzna przestrzeń prezbiterium została symbolicznie wydzielona poprzez koncentrycznie zamontowane panele pod stropem. Realizacja malarska ma nawiązywać do malarstwa ikonowego, ale też Picassa, Braque i Matisse. Malowidła na tych panelach o powierzchni 9 m2 każde (łącznie 135 m2) mają otoczyć główną przestrzeń kościoła wokół ołtarza, nawiązując do ikonostasu. To tzw. Korona Misteryjna, składająca się z istniejącej w kaplicy ikony Chrystusa Pantokratora i czternastu innych ikon, przedstawiających wydarzenia z życia Jezusa i Maryi, od Zwiastowania aż po Wniebowstąpienie Jezusa i Zaśnięcie Matki Bożej [5]. Świątynia ma nie być duża, na ok. osiemset osób [10].

W drugiej części, na poziomie -1, znajdzie się parking, a nad nim Centrum Rodziny im. św. Jana Pawła II, którego zadaniem ma być wspieranie wartości rodziny i kształtowanie kultury i cywilizacji, opartej na szacunku dla godności człowieka i zasadach chrześcijaństwa. W budynku zaplanowano hall, liczne sale zajęciowe, bibliotekę, pokoje spotkań oraz niewielką część mieszkalno-socjalną. Budynek ma mieć trzy kondygnacje. Centrum zapewni opiekę dzieciom i pomoc w odrabianiu lekcji, porady prawno-społeczne, poradnię psychologiczną [9], warsztaty dla małżeństw, kursy dla matek czy kursy kulinarne [6].