Kamienica Z. Bychowskiego [5] przy ul. Solec #95/97 (róg Czerwonego Krzyża #2, dawniej róg 95/97 i Czerwonego Krzyża 15) [1] jest pięciokondygnacyjna, posiada windę, domofon i małe zielone patio [3]. Powstała według projektu Remigiusza Ostoję-Chodkowskiego [5]. Charakteryzuje się zaokrąglonym narożnikiem z balkonami od strony ulicy. Ma pięć kondygnacji. Od ul. Czerwonego Krzyża ma sześć osi z naprzemiennymi oknami i balkonami. Od ul. Solec ma siedem osi okien, rozdzielonych wsuniętą klatą schodową. Po stronie północnej klatki jest pojedynczy pion okien. Po stronie południowej znajduje się sześć pionów okien, w tej drugiej grupie balkony są ułożone symetrycznie w dwóch grupach, na drugiej i piątej osi. Nad całością znajduje się wysunięty gzyms.

Przed powstaniem kamienicy, w latach 30-tych XX wieku znajdował się na tej posesji od strony ul. Solec pojedynczy budynek, odsunięty w głąb posesji.

Kamienica powstała w latach 1936-1937 (1937-1938 [5]) [3]. W późniejszym okresie została nadbudowana o jedno piętro w części narożnej [1]. Obiekt spełniał funkcję lokalową sąsiedniego szpitala. Siedzibę miało tu m.in. Zrzeszenie Akuszerek Warszawskich Kasy Chorych w 1921 roku [2].

Podczas Powstania Warszawskiego w piwnicach schroniło się około 80 ludzi. Budynek nie został istotnie zniszczony miał niespalone piwnice, nie zapadły się stropy [4].