Górka Szczęśliwiecka, zwana też Kopcem Szczęśliwickim, to sztucznie wzniesienie o wysokości 152 m (licząc wysokość nad poziomem morza, a nie wysokość względną), które jest najwyższym miejscem w Warszawie [9]. Jest jednym z trzech całorocznych ośrodków narciarskich w Polsce, obok CCN MaltaSki w Poznaniu oraz Dolomitów – Sportowej Doliny CCNS w Bytomiu [9].

Ośrodek zajmuje obszar ponad 38 tys. m2. Na jego terenie znajdują się: trzykondygnacyjny budynek, wieża chłodnicza, stok zjazdowy, dwa wyciągi (krzesełkowy i talerzykowy), zjeżdżalnia grawitacyjna, pomieszczenia obsługi, taras widokowy o powierzchni 900 m2 [9] i dwa parkingi [10].

Wyciąg narciarski talerzykowy ma wydajność ok 700 os/h, 215 metrów długości, a czas przejazdu wynosi 1,8 minuty. Z kolei kolejka linowa 2-krzesełkowa ma wydajność 1200 os/h (w zimie) i 782 os/h (w lecie), 224 metrów długości, a czas przejazdu między górnym i dolnym peronem wynosi od 1,7 do 2,5 minuty, w zależności od warunków pogodowych [9]. Łącznie wyciągi zapewniają wjazd około 2000 osób na godzinę [4].

Latem dodatkową atrakcją jest zjeżdżalnia grawitacyjna Alpine Coaster z wózkarnią o długości 715 metrów, z czego tor zjazdowy ma 499 metrów, a wciągowy 216 metrów. Średnia prędkość zjazdu to 36 km/h. Zjazdu odbywa się w 32 dwuosobowych wagonikach.

Stok zjazdowy o powierzchni 9.5 tys. m2 i długości 235 metrów (trasa zjazdowa ma 227 metrów) został pokryty nowoczesnymi matami z Dentexu [10]. To specjalna nawierzchnia, która stawia dużo większy opór, dlatego jedzie się o wiele wolniej niż po śniegu. Przy zerowych i dodatnich temperaturach zraszana jest „mgłą wodną” dla zmniejszenia tarcia. Przy temperaturach ujemnych oraz małej ilości śniegu naśnieżana jest trzema armatkami szwedzkiej firmy „Areco” (instalację sztucznego naśnieżania zainstalowała w 1999 roku firma Elster). Maksymalne nachylenie wynosi 17 stopni [5]. Na stoku wydzielono oślą łączkę dla początkujących o długości ok. 60 metrów [3]. Maksymalna wysokość stoku wynosi 74,9 m, a różnica poziomów 44 m [4] co kwalifikuje trasę jako niebieską (łatwą) [5].

Górka Szczęśliwicka znajduje się na terenie dawnej wsi Stenclewice, należącej do rodu Wierzbowów-Stanclewskich. W XVII wieku wieś należała częściowo do kanclerza koronnego i prymasa Leszczyńskiego oraz do wojewody mazowieckiego Warszyckiego, a w XVIII wieku do Szpitala Św. Rocha [1].

Wieś rozwijała się głównie w rejonie dzisiejszej ul. Włodarzewskiej, w pobliżu glinianek [1], co spowodowało otwieranie w kolejnym wieku cegielni, m.in. „Szczęśliwice” Oppenheima, „Szczęśliwice” – Pawłowski i S-ka [13]. Wieś Szczęsliwice została włączona do miasta w 1916 roku [8]. Tuż przed wybuchem I wojny światowej Szczęśliwice nie przekraczały 30 gospodarstw [1].

Górka Szczęśliwicka zaczęła funkcjonować pod obecną nazwą dopiero w latach 50-tych XX wieku. Już w czasach cegielni składowano tam odpady i glinę. Po II wojnie światowej zwożono gruzy ze zniszczonej Warszawy [11]. Podobno tu trafił Dworzec Główny [8]. Przez długi czas było to miejskie wysypisko śmieci, które to, według mieszkańców, fruwały po całej okolicy aż do torów kolejki WKD, a stada wron znakomicie tam żerowały [6]. Śmietnisko płonęło dzień i noc [14], na wysypisku chętnie koczowali Romowie [8]. A ponieważ w Polsce nie było jeszcze odpadów toksycznych, wypędzano na nie na popas stada świń [16].

W latach 1967-1970 gruzowisko-śmietnisko obsypano ziemią, zrekultywowano i utworzono między gliniankami park. Projektem założenia parkowego zajęła się Pracownia Zieleni Biura Projektów Budownictwa Komunalnego Stolica pod kierunkiem Stanisława Bolka i T. Nurkiewicza. Posadzono tu kasztanowce, topole, klony, jarzębiny, jesiony, lipy, derenie, wajgele, berberysy, tawuły, migdałki [8]. W latach 80-tych XX wieku zbudowano wyciąg orczykowy, a stok był oświetlony. [9][11]. Wojsko przywiozło wiele ciężarówek piasku i ziemi, a mieszkańcy Ochoty czynem społecznym sadzili tam drzewa i trawę. Część górki zaanektował wybudowany w sąsiedztwie kościół. Górka miała wysokość 138.0 m n.p.m. [11]. Na szczycie górki znajdował się „taras”, a na środku tajemniczy, zawsze zamknięty budyneczek służący do obsługi starego wyciągu, który bardzo wcześnie został zdewastowany i zamknięty [2].

Gdy wybudowano okoliczne osiedla mieszkaniowe, ogrodzono górkę i utworzono narciarski ośrodek zamknięty [11]. W czerwcu 1997 roku ośrodek został wydzierżawiony na 30 lat firmie Energopol Trade SA, która „podsypała” górkę o 12-14 m (obecnie ma ona 152 m wysokości n.p.m.) i wybudowała wyciąg krzesełkowy [9].

W sezonie zimowym 2005/2006 ośrodek został zamknięty w wyniku konfliktów między dzierżawcą stoku i Urzędem Miasta. W kolejnych dwóch sezonach był otwierany tylko w zimie. We wrześniu 2008 roku doszło do ugody, w ramach której miasto przejęło sprzęt i budynki. [9]. Obecnie miejscem zarządza WOSiR.

Od czasu zbudowania na górce sztucznego stoku narciarskiego dostęp na szczyt górki, jest mocno utrudniony [17]. Z tego powodu protestują mieszkańcy, którzy uważają, że część górki powinna być ogólnodostępna [11].