Osiedle Wyspiańskiego tworzy pięć budynków, dwa o adresie pl. Henkla #2 i #6 oraz trzy ul. Wyspiańskiego #5, #6/8 i #7, chociaż ten ostatni również znajduje się przy pl. Henkla. W części południowej tworzą one wydłużony plac z centralnym skwerem otoczonym dwiema jezdniami, a w części północnej ciasny, okrągły pierścień wokół pl. Henkla [28]. Całość obejmuje ok. 300 mieszkań [2].
Na osiedlu występują nietypowe dla okresu PRL-u budynki w stylu dworkowym [27]. Powstały jako socrealistyczna redefinicja koncepcji miasta ogrodu i architektury małomiasteczkowej. Mają trzy kondygnacje. Trzecią kondygnację, na której znalazł się rząd okien dachowych (lukarn) oraz poddasze, przykrywa potężny mansardowy dach [12]. Na kalenicy nad klatkami schodowymi umieszczono szklane dwuspadowe świetliki [10]. Domy mają pseudobarokowy detal [7]. Charakterystyczne są sześcioboczne wieżyczki na narożach budynków (będące latarniami doświetlającymi klatki schodowe [2]) i woluty przy lukarnach [12], które wieńczy trójkątny tympanon. Okna są prostokątne, pojawiają się portfenetry i podcienia [27]. Jest też szeroki łukowy przejazd bramny [10]. Na budynku przy ul. Wyspiańskiego 5 od zachodu elewacja jest płaska, znalazły się na niej jedynie dwa monumentalne balkony podtrzymywane przez kolumny. Z kolei wschodnia część budynku przy ul. Wyspiańskiego 6/8 kryje liczne wyjścia z mieszkań bezpośrednio do ogródków.
Mieszkania mają od 1 do 3 pokoi. Na ul. Wyspiańskiego spowolniony został ruch kołowy i ograniczone miejsca parkingowe. Pod kompleksem znajdują się podziemne garaże, samochodowy i rowerowy, do których prowadzi wjazd od zachodu [25].
W 2003 roku kompleks znalazł się liście dóbr kultury współczesnej Warszawy SARP, a od lipca 2012 roku jest w gminnej ewidencji zabytków [10].
Przy ul. Wyspiańskiego 6/8 ma siedzibę zespół muzyczny Kadar [13] oraz Żoliborskie Centrum Integracji i Aktywizacji Seniorów [14]. W budynku przy pl. Henkla 6 działa firma zarządzająca nieruchomościami Abakus [24].
Plac Henkla
Plac Dionizego Henkla powstał w latach 20-tych XX wieku [1]. Było to zakończenie krótkiej ulicy biegnącej od ul. Stołecznej (dziś ul. Popiełuszki), do ul. Trentowskiego [6]. Plac otrzymał nazwę 27 września 1926 roku [9].
Obowiązuje tu ruch okrężny [1], jednak pierwszeństwo nietypowo mają pojazdy wjeżdżające na rondo [2].
Legenda głosi, że w latach 90-tych XX wieku podczas remontu dwóch robotników znalazło w ścianie zamurowaną złotą figurkę. Znalezisko stało się powodem bijatyki i jeden z robotników zginął ugodzony znaleziskiem. Od tego czasu po domu krąży jego duch [3].
Plac podobno nazywany jest Małym Jajem, w odróżnieniu południowego Dużego Jaja, czyli pl. Wyspiańskiego [5].
Skwer Wyspiańskiego
Ul. Wyspiańskiego w środkowej części rozszerza się, tworząc owalny skwer o rozmiarach 124 × 56 metrów z placem zabaw pośrodku [15]. Wysypana piaskiem część rekreacyjna otoczona jest owalną alejką spacerową. Całość otacza niski płot. Infrastruktura powstała między 2008 i 2010 rokiem, wcześniej na całym terenie parkowały samochody.