Modernistyczna [1] Willa Zabłockiego składa się z dwóch odrębnych budynków mających osobne adresy ul. Kaniowska #21B i #21C, stykających się ze sobą patiami oddzielonymi od ulicy klinkierowym murem. Wysoki, podpiwniczony parter obu budynków również pokryty jest cegłą klinkierową, kolejne dwie kondygnacje skrywają się w nadbudowach [5] z drewnianych bali [1] nawiązujących do stylu zakopiańskiego. Od ulicy nadbudowa wznosi się pionowo, z tyłu zaś opada pod kątem tworząc trójkątną ścianę boczną na której dodatkowo umieszczono (również trójkątny) miniaturowy wykusz okienny. Od ulicy, na wysokości pierwszego piętra, znajduje się [5] wbudowany w bryłę [1] balkon zajmujący całą szerokość fasady [5].
Budynek nawiązuje do architektury obiektów sportowych projektowanych przez autora willi i jej właściciela, Wojciecha Zabłockiego. W jego realizacjach zawsze niezmiernie ważny był unoszący się dach. W tym projekcie Zabłocki osiągnął efekt wzbijania się wzwyż dzięki wysoko podniesionym szczytom [5].
Powierzchnia działki wynosi 237 m2, a całkowita powierzchnia budynku wynosi 251 m2. Dom jest posadowiony na wyniesionej kondygnacji podziemnej, gdzie mieszczą się sala gimnastyczna, sauna z prysznicem, pomieszczenie gospodarcze i spiżarnia, a także garaż na dwa samochody. Na parterze mieści się część dzienna z kuchnią, jadalnią i salonem. Przemyślany podział parterowej części domu sprawia, że mogą tu swobodnie funkcjonować wszyscy domownicy. Podłoga z cegły klinkierowej dodaje wnętrzu surowości. Całość łączy się szerokim przeszkleniem z zewnętrznym patio, gdzie duży taras pełni rolę ogrodu i otwiera dom od wschodu na okoliczny starodrzew. Atrialne przeszklenie doświetla salon, pozostawiając kuchnię i jadalnię za finezyjnie zaprojektowaną ścianą, co oddziela strefę towarzyską od typowo rodzinnej. Na parterze przewidziano także wydzielony komunikacyjnie pokój, pierwotnie przeznaczony dla opiekunki dzieci, gabinet lub sypialnię. Na pierwszym poziomie znajduje się część mieszkalna z sypialniami i łazienką, a na drugim klimatyczna przestrzeń do działań twórczych, pierwotnie pracownia architektoniczna właściciela [3].